Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

Μονή Αυγού: Το ξεχασμένο από την πολιτεία, λίκνο!

Μην σπεύσετε να κρίνετε,  από την συγκεκριμένη
φωτογραφία,  το μέγεθος της ακαταλληλότητας του δρόμου, 
που οδηγεί στο Μοναστήρι… Καθώς αρκετά σημεία του
που δεν απαθανατίσαμε,  είναι «τρισχειρότερα»…
#Η ανυπαρξία ασφαλτοστρωμένου δρόμου, αποτελεί  τροχοπέδη,  στην  επισκεψιμότητα χιλιάδων τουριστών κάθε χρόνο!
#Ιερόσυλοι, εκμεταλλευόμενοι την εγκατάλειψη, έχουν κλέψει, μέχρι και την καμπάνα της Μονής!
Έλληνες εξ  Αμερικής,  κάτοικοι των Ιρίων,
τακτικοί επισκέπτες της «Μονής Αυγού»
παρά τις δυσκολίες της διαδρομής…
Η δύσβατη πρόσβαση, καθώς για να φτάσετε οδικώς, υποχρεούστε να διανύσετε ένα κακοτράχαλο αγροτικό δρόμο δέκα περίπου χιλιομέτρων, (με αφετηρία την Πελεή) δεν αποτρέπει σε καθημερινή βάση, δεκάδες λάτρεις του θρησκευτικού τουρισμού, να  την επισκεφτούν για να την θαυμάσουν. Η Μονή των Βράχων (Αυγού), ανήκει στις βυζαντινές αρχαιότητες της περιοχής. Είναι σφηνωμένη στις βορεινές πλαγιές, του ομώνυμου όρους, προς την χαραδροκοιλάδα του ποταμού Ράδου, σε μια τοποθεσία που οι ντόπιοι αποκαλούν «Βράχια. Η ύπαρξη της,  παρέμενε άγνωστη στους αρχαιολογικούς κύκλους, μέχρι το έτος 1925.
Η «Ενημέρωση Πελοποννήσου», έπειτα από την προτροπή, δύο Διδύμιων κατοίκων, επισκέφτηκε υπό την ξενάγησή τους, την «Μονή Αυγού», για να αναδείξει μέσα από τις μαρτυρίες και τις εκκλήσεις τους, προς τους καθ’ ύλην αρμοδίους κρατικούς φορείς,  τα κύρια προβλήματα, που υποβαθμίζουν μέχρι σήμερα, το μεγαλείο και την μοναδικότητα του  … τυπικά  φερόμενου, ως  ιστορικό  διατηρητέο μνημείο, το οποίο  στην πραγματικότητα …τυγχάνει της λήθης και της αδιαφορίας.

Έστω και υποτυπωδώς, ο ξενώνας της «Μονής  Αυγού»
χάρη  στην ανιδιοτελή προσφορά και εθελοντική εργασία
των πιστών,  είναι σε θέση να φιλοξενήσει επισκέπτες
και λάτρεις του θρησκευτικού τουρισμού.
Η εικόνα πρωτοφανούς εγκατάλειψης  που στιγματίζει την «Μονή Αυγού» και τα πέριξ  της, θα μπορούσε να αλλάξει άρδην,  με την εξαγγελία  και   την υλοποίηση  από τους κραταιούς,  μια σειράς  έργων,  στοιχειώδους  υποδομής, διότι η «Μονή Αυγού», έχει εκ της βιογραφίας της, όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις,  ώστε  να συγκαταλέγεται επάξια,  στους διασημότερους προορισμούς θρησκευτικού τουρισμού,  της Περιφέρειας.
Διαβάστε τι μας είπαν.
Ο κ. Ανάργυρος Μπροδήμας και η αδελφή του
κ. Τασούλα Αποστόλου, στο εκκλησάκι
του Αγίου Δημητρίου, εντός της Μονής.
Ο αγροτοκτηνοτρόφος, κ. Ανάργυρος Μπροδήμας,  από τα Δίδυμα εκτελώντας χρέη ξεναγού, στην «Μονή Αυγού», μας είπε: «Όπως και εσείς βλέπετε,  η  τοποθεσία της Μονής Αυγού είναι μοναδική. Το ιδιαίτερο γεωγραφικό ανάγλυφο, σε συνδυασμό μ ε την μοναδική θέα  αφήνουν το ανθρώπινο μάτι να δει μέχρι και τον κάμπο, των Ιρίων. Προσπαθούμε μόνοι μας, η αδερφή μου και άλλοι συντοπίτες μας να διαφυλάξουμε όσο μπορούμε το Μοναστήρι. Δυστυχώς είναι εγκαταλειμμένο στην τύχη του. Με το πέρασμα του καιρού λεηλατείται… Μέχρι και την καμπάνα του, έκλεψαν πριν από χρόνια… Είναι αφιερωμένο, στον Άγιο Δημήτρη τον «Μυροβλήτη» και στους Αγίους Θεοδώρους. Είναι εντυπωσιακό πως,  παρά την επιεικώς άσχημη κατάσταση, στην  οποία βρίσκεται ο δρόμος, αρκετοί επισκέπτες κυρίως ξένοι -Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, γνωρίζουν για την ύπαρξη του  και αψηφώντας τις δυσκολίες στην πρόσβαση,  έρχονται εδώ και πραγματικά μένουν  άφωνοι, τόσο από το ίδιο το Μοναστήρι, όσο και από την άγρια και μοναδική ομορφιά, του τοπίου… Είναι κρίμα και άδικο. Φανταστείτε τι θα γινόταν εδώ, αν έφτιαχναν λίγο, το δρόμο»…

Η κ. Τασούλα Αποστόλου, αδερφή του προλαλήσαντος, συνοδοιπόρος μας στην «Μονή Αυγού», στενοχωρημένη από τις «βαριές» εικόνες εγκατάλειψης, που επιταχύνουν την φθορές, για τις οποίες όμως συνυπεύθυνος είναι και ο …χρόνος,  δήλωσε στην εφημερίδα μας: «Η ιστορικότητα της «Μονής Αυγού», είναι μεγάλη, καθώς συμμετείχε στην επανάσταση του ’21. Την περίοδο της ακμής της, είχε τριάντα μοναχούς, χωρίς τους καθημερινούς επισκέπτες που φιλοξενούνταν στους ξενώνες, των οποίων τα περισσότερα κτίσματα έχουν πια γκρεμιστεί…  Η Μονή τα παλιά χρόνια, διέθετε μεγάλη κτηματική περιουσία, είχε εδαφικές εκτάσεις και στους Φούρνους, στο Κρανίδι, στο Λυγουριό, στο Ναύπλιο, ακόμη και στον κάμπο του Άργους… Θα πρέπει να κάνουν κάτι οι υπεύθυνοι, για να φτιάξουν τουλάχιστον τον δρόμο, από την Πελεή μέχρι εδώ… Ξέρετε πόσος κόσμος έρχεται, παρά την δυσκολία της διαδρομής,  σχεδόν κάθε μέρα; Είναι κρίμα ένα τόσο σημαντικό εκκλησιαστικό μνημείο,  να μην φυλάσσεται και μην έχει εύκολη πρόσβαση για τους επισκέπτες…»

 

 

 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: