Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

«Ψαράδες της Λόρδας»: Βρώμικοι, νηστικοί και βρεγμένοι…

*Μια ξεχωριστή συνομιλία του Κώστα Πρώιμου με 5 επαγγελματίες ψαράδες του Πορτοχελίου

Επισκέφτηκα το Πόρτο χέλι -πάλαι ποτέ γραφικό «ψαροχώρι». Συναντήθηκα και συνομίλησα, με πέντε επαγγελματίες ψαράδες… Οι δύο εξ αυτών, με την θέληση και το «τσαγανό» τους, αποδεικνύουν περίτρανα, πως το γυναικείο φύλο, είναι κατ’ ευφημισμόν,  «ασθενές»… Τόσο η Ερμιόνη Τζιέρη όσο και η Γεωργία Χάσπαρη, ασχολούμενες με το σκληρό επάγγελμα της αλιείας, κερδίζουν τα προς το ζειν, παλεύοντας κυριολεκτικά, με τα «στοιχεία» της φύσης…
Οι υπόλοιποι τρείς «θαλασσόλυκοι», εξέφρασαν μέσω της «Ενημέρωσης Πελοποννήσου», την πίκρα, την αγανάκτηση και την απογοήτευσή τους… «Βρώμικοι νηστικοί και βρεγμένοι είμαστε», μας είπε με μια μεγάλη δόση αυτοσαρκασμού και αφοπλιστικής ειλικρίνειας,  ο κ. Σπύρος Καλαντζής ….  Στο ίδιο μήκος κύματος, ο συνάδελφος του ο κ.  Δημήτρης Παλούκας,  αποκάλεσε  τους εαυτούς τους, ως … «Ψαράδες της Λόρδας». Ο τέταρτος της παρέας, ο πρόεδρος του Συλλόγου αλιέων Πορτοχελίου, κ. Δημήτρης Παπαδίας, κρούει τον «κώδωνα του κινδύνου» για όλους τους «μικρούς» ψαράδες, καθώς αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, σε όλα τα μέτωπα».
Διαβάστε τι μας είπαν:


Ερμιόνη Τζιέρη:
«Ο σύζυγος μου τις καλές εποχές ήταν οικοδόμος. Όταν  το επάγγελμα αυτό πήρε την κάτω βόλτα, δεν το βάλαμε κάτω σαν οικογένεια. Αποφασίσαμε να αγοράσουμε πριν από μερικά χρόνια ένα καΐκι και να γίνουμε ψαράδες… Η δουλειά αυτή είναι από την φύση της δύσκολη… Δεν  έχω όμως κανένα πρόβλημα σαν γυναίκα… Μου αρέσει η θάλασσα και εργάζομαι σκληρά, στο πλευρό του συζύγου μου, για να τα καταφέρουμε αυτές τις δύσκολες εποχές… κάτι γίνεται…»


Γωγώ  Χάσπαρη:
«Έμαθα την δουλειά του ψαρά, από τον πατέρα μου… Μου αρέσει πολύ… Έχω την βάρκα μου εδώ και δεκατρία χρόνια… Έτσι μάθαμε και μεγαλώσαμε… Δύσκολη δουλειά πρέπει να την αγαπάς… Δυστυχώς του ψαρά το πιάτο, είναι δέκα είναι αδειανό και μια γεμάτο… Ισχύει αυτό ιδιαίτερα στις μέρες μας… Αλλά και από την άλλη που θα πας σήμερα για να πάρεις έστω ένα μεροκάματο πουθενά… Τουλάχιστον ψαρεύουμε και έχουμε ένα πιάτο φαγητό και εξασφαλίζουμε και κάποιους φίλους αν χρειαστεί… Τώρα, όσο για τους νέους …δεν το αγαπάνε το ψάρεμα γιατί είναι σκληρή δουλειά…»



Δημήτρης Παπαδίας:
(Πρόεδρος Συλλόγου Αλιέων Πόρτο χελίου) Τα πράγματα στον χώρο της αλιείας, για εμάς τους «μικρούς» ψαράδες, είναι δύσκολα, σε όλα τα μέτωπα… Τι να σας πω; Όσο αντέξουμε… Δεν υπάρχει διάδοχη κατάσταση, η νεολαία δεν ακολουθεί …Είμαστε ένα τουριστικό μέρος και οι νέοι δουλεύουν τα καλοκαίρια σε επιχειρήσεις, βγάζουν το χαρτζιλίκι και για το χειμώνα… Στην αλιεία πάντως, δεν δείχνουν να θέλουν να στραφούν, παρά την ανεργία…»



Σπύρος Καλαντζής: (Αλιεύς)
Οι νέοι είναι κακομαθημένοι και τεμπέληδες… Να τα γράψεις αυτά! Ρώτησε η καθηγήτρια τον γιο μου, τι δουλειά κάνει νεαρέ ο πατέρας σου; Της απάντησε: «νηστικός, βρωμιάρης και βρεγμένος είναι κυρία, από το πρωί, μέχρι το βράδυ»… «Στον δήμο, στα σκουπίδια δουλεύει»; τον ξαναρώτησε… «Όχι… ψαράς είναι»!  Η νεολαία έχει τα μυαλά της αλλού… Ποιος νέος, θα σηκωθεί, από τις καφετέριες και τα ξενύχτια, στις τέσσερις το ξημέρωμα να πάει μέσα στο αγιάζι, για ψάρεμα ή να καθαρίσει δίχτυα όταν έρχονται εκείνες τις ώρες; Είναι μεγάλο το πρόβλημα πασχίζουμε νύχτα -μέρα με τα στοιχεία της φύσης στη θάλασσα για το μεροκάματο που δεν βγαίνει…

 
Δημήτρης Παλούκας: (αλιεύς)
Είμαστε ταλαίπωροι… Πρέπει να φυλαγόμαστε από τα δελφίνια, τις χελώνες, τις τράτες και από τη ίδια την θάλασσα. Είμαι στη δουλειά εξήντα χρόνια από παιδί, μαζί με τον πατέρα μου… Το σημερινό χάλι, δεν το χω ξαναδεί… Το μεροκάματο τις περισσότερες φορές, δεν βγαίνει..ίσα-ίσα  πληρώνουμε τα πετρέλαια… Ο κόσμος δεν έχει λεφτά και το χειμώνα τα πουλάμε μισοτιμής… Είμαστε οι ψαράδες της λόρδας..Να το βάλεις έτσι αυτό! Υπάρχουν μέρες, που τα ψάρια που πιάνουμε, τα τρώμε εμείς… Πάλι καλά δη

Δεν υπάρχουν σχόλια: