Γιατί οι Αγορές προτιμούν το Δολάριο;

Γράφει ο Δρ. Γεώργιος Γαλέος

Οικονομολόγος

    Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης       

Η Αμερική, είναι η χώρα με τα περισσότερα χρέη στον κόσμο, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (ΗΠΑ) θεωρείται αποτυχημένος  όχι μόνο για την εσωτερική πολιτική του αλλά και για τις αποτυχίες του στην εξωτερική πολιτική (βλέπε χαμηλή δημοτικότητα).

Μία από τις σημαντικότερες προεκλογικές του υποσχέσεις ήταν ότι θα σταματούσε τους πολέμους, που ήταν μπλεγμένες οι ΗΠΑ, και όχι μόνο απέτυχε στον στόχο του, αλλά οι πόλεμοι που τώρα συμμετέχουν οι ΗΠΑ είναι πολύ περισσότεροι από ότι πριν από 6 χρόνια.

Όλα αυτά δεν δικαιολογούν τη μεγάλη πτώση του ευρώ έναντι του δολαρίου (περίπου 22%).

Euro/USD

Πηγή:  Swissquote

Σύμφωνα με τους νεοφιλελεύθερους «οι αγορές έχουν πάντα δίκαιο», που στην δεδομένη περίπτωση σημαίνει, ότι η κατάσταση της Ε.Ε. (και κατά συνέπεια του ευρώ) πρέπει να είναι κατά πολύ χειρότερη από αυτή της υπερχρεωμένης Αμερικής και του δολαρίου.

Με την ένωση των δύο Γερμανιών αποφάσισαν οι πολιτικοί της Ευρώπης να δημιουργήσουν ένα ενιαίο νόμισμα το Ευρώ, ώστε να διευκολύνουν την ένωση της Ευρώπης. Αυτό όμως οδηγεί σε μία συγκέντρωση των εξουσιών στις Βρυξέλλες που είναι καταστροφική για την Ευρώπη.

Η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης είναι εξωπραγματική. Η νομισματική ένωση μεταξύ κρατών με εντελώς διαφορετικές οικονομίες οδηγεί κάποιες χώρες μέλη της Ε.Ε. σε πλεονασματικά ισοζυγία (π.χ. Γερμανία) και κάποιες άλλες σε μεγάλα ελλειμματικά ισοζύγια (π.χ. χώρες της Νότιας Ευρώπης). Τα ελλείμματα των χωρών του Νότου πρέπει να ισοσκελιστούν μέσω της αναπροσαρμογής και των μεταρρυθμίσεων της Εθνικής Οικονομίας των.

Βέβαια τα κράτη της νότιας Ε.Ε. δεν διαθέτουν ούτε τις υποδομές, ούτε την βιομηχανία και ούτε τις υπηρεσίες των βορείων κρατών - μελών της Ε.Ε.

Έτσι λοιπόν είναι βέβαιο, ότι ακόμα κι αν ξεπεραστεί μία οικονομική κρίση, η επόμενη θα  έρθει πολύ σύντομα και θα είναι χειρότερη της προηγούμενης.

Στην προσπάθεια λοιπόν για να καταπολεμήσουν την κρίση τα κράτη της νότιας Ε.Ε. υποβάλουν τους λαούς τους σε συνεχείς αναπροσαρμογές και οι μεταρρυθμίσεις (μέτρα, μνημόνια) τους οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μακροπρόθεσμες υφέσεις και αυτές με τη σειρά τους σε λαϊκή δυσαρέσκεια, σε διαμαρτυρίες και ακόμα ούτε οι λαϊκές εξεγέρσεις δεν μπορούν να αποκλεισθούν. Επειδή ο συγκεντρωτισμός των εξουσιών στις Βρυξέλλες σημαίνει ότι εκεί τελικά λαμβάνονται οι  σημαντικές αποφάσεις για όλες τις χώρες – μέλη αυτές οι αποφάσεις οδηγούν σε αναποτελεσματικές πολιτικές για όλα τα μέλη της Ε.Ε.

Εκτός από αυτό συγκεντρωτισμός των εξουσιών σημαίνει:

1.    Γραφειοκρατία

2.    Υπερρυθμίσεις

3.Οι αποφάσεις αργούν να παρθούν και να εφαρμοστούν4.    Αναποτελεσματικές πολιτικές λόγω των αντικρουόμενων συμφερόντων

Έτσι  η κεντρική εξουσία στις Βρυξέλλες βλάπτει την ευημερία και την πρόοδο των κρατών – μελών της Ε.Ε.

Βλέπουμε λοιπόν ότι η νομισματική Ένωση κρατών με διαφορετική οικονομία και πολιτιστικά δεδομένα είναι ΛΑΘΟΣ, γιατί η κοινή νομισματική και οικονομική πολιτική (επιτόκια, ρευστότητα κ.τ.λ.) εάν είναι για μερικά κράτη – μέλη αποτελεσματική είναι  για όλα τα υπόλοιπα όμως φέρνει τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα από τα επιθυμητά.

Η Ελλάδα για παράδειγμα επιθυμεί  να δανείζεται με πολύ χαμηλούς τόκους,  για τη Γερμανία όμως  που δανείζει την Ελλάδα, το συγκεκριμένο μέτρο  είναι εντελώς λάθος.

Αντίθετα η Γερμανία επιθυμεί αύξηση των εξαγωγών των βιομηχανικών της προϊόντων σε χώρες εκτός Ε.Ε. για αυτόν τον λόγο προωθεί συμβάσεις με αυτές τις χώρες για ανταλλαγή βιομηχανικών προϊόντων με αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα. Αυτό βέβαια εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Γερμανίας αλλά είναι καταστροφικό για την Ελλάδα.  

Το αποτέλεσμα μιας κοινής νομισματικής πολιτικής είναι οι συνεχόμενες βαθιές κρίσεις. Επειδή όμως το δόγμα  «Ευρώ» της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει πάση θυσία να διασωθεί, δημιουργούνται σε αρκετά κράτη – μέλη συνεχώς αυξανόμενα χρέη.

Για την καταπολέμηση των χρεών και των κρίσεων αναγκάζονται τα διάφορα κέντρα λήψεως αποφάσεων των Βρυξελλών να παίρνουν συνεχώς μέτρα, τα οποία όχι μόνο δε λύνουν τα προβλήματα αλλά δημιουργούν συνεχώς καινούργια, έτσι διαιωνίζεται μία κατάσταση που αντί να λύνει τα προβλήματα τα διογκώνει και τα πολλαπλασιάζει.

Η Ε.Ε. περνάει μεγάλη κρίση της ταυτότητας της τουλάχιστον αυτό δείχνουν τα καινούργια μέτρα που λαμβάνει.

Μηδενικοί τόκοι, παρεμβάσεις στις αγορές και υπερφορολογήσεις οδηγούν σε υπερρυθμίσεις και γραφειοκρατία, είναι δε άκρως αντίθετα από τον φιλελευθερισμό που ευαγγελίζεται.

Όσο λοιπόν η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει στο δόγμα "Ευρώ" και στο συγκεντρωτισμό στις Βρυξέλλες εσείς τί θα προτιμούσατε ευρώ ή δολάριο;    

 Δρ. Γεώργιος Γαλέος

Οικονομολόγος

Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης