Μάκης Τοπιτζής: «Οι αγρότες δίνουμε τον αγώνα χωρίς να κρατάμε κομματικές σημαίες»

Μάκης Τοπιτζής. Αγρότης

Σκέφτηκα πως δεν έχει νόημα να πάρω δηλώσεις από ένα γνωστό συνεταιριστή, που θα εκπροσωπεί κάποιους αγρότες. Υπέθεσα πως και σεις, οι αναγνώστε της «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ» θα προτιμούσατε να μάθετε πως σκέφτεται ένας απλός παραγωγός. Ένας βιοπαλαιστής που όταν στο τέλος της χρονιάς «κάνει ταμείο», ανακαλύπτει πως … «το ξεχρέωμα είναι μακρινό όνειρο».

Ξεχώρισα έναν αγρότη που τον είδα για δεύτερη μέρα στο μπλόκο του Ισθμού. Ήταν 40 περίπου χρονών και άρα, σκέφτηκα, το μυαλό του είναι πηγμένο. Πρέπει να ξέρει γιατί είναι εδώ και τι προσδοκά.

Όταν του είπα δημοσιογράφος, γύρισε να φύγει. Επέμεινα όμως και του εξήγησα πως είμαι από την περιφερειακή εφημερίδα «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ». Ήμουν τυχερός. Γνώριζε την εφημερίδα και με αντιμετώπισε διαφορετικά. «Την ξέρω την εφημερίδα σου» μου είπε. «Ήσασταν οι μόνοι που μας διαθέσατε τόσες πολλές σελίδες και με φωτογραφίες. Μου έκανε εντύπωση και κάτι άλλο σε σας. Μόνον εσείς γράφατε για το μπλόκο του Ισθμού. Οι άλλοι γράφουν και λένε για το μπλόκο στα διόδια του Καλαμακίου. Και το κάνουν επίτηδες για να μη μάθει ο κόσμος τον αγώνα μας. Ποιος ξέρει που είναι το Καλαμάκι, ενώ τον Ισθμό τον ξέρουν όλοι».

Αγρότες στο μπλόκο του Ισθμού

Αφού είδα καλό το κλίμα, μπήκα κατ’ ευθείαν στο ψητό. «Γιατί είσαι εδώ τον ρώτησα». «Είμαι εδώ και θα είμαι εδώ κάθε μέρα γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος να πω σ’ αυτούς που μας ζητάνε ψήφο και μας υπόσχονται ότι θέλουμε να ακούμε, ότι ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ. ΜΕΧΡΙΣ ΕΔΩ Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ. Με αυτά που ζητάνε θα μας καταστρέψουν. Θα πεινάσουμε και θα παρατήσουμε τις καλλιέργειες. Και τότε θα πεινάσετε και σεις».

«Γιατί θα πεινάσουμε» τον τσιγκλάω, «θα γίνονται εισαγωγές». Γέλασε. «Δηλαδή» μου λέει, «και στο φαγητό θα γίνουμε απόλυτα εξαρτώμενοι»; «Θα σας ταΐζουν δηλητήρια και θα τα πληρώνετε και ακριβά. Άσε που δε θα βρίσκετε. Για πήγαινε στα ράφια των Σούπερ Μαρκετ να δεις. Όλα άδεια είναι».

«Λένε πως θέλετε να ρίξετε την κυβέρνηση και πως σας παρασύρουν ακροδεξιά στοιχεία. Ισχύει;»

«Κοίτα και μόνος σου» μου απαντά. «Οι μισοί από όσους βλέπεις εδώ, στις τελευταίες εκλογές δεν πήγαν καν για να ψηφίσουν. Και να σου πω κάτι, εμείς εδώ δεν ζητάμε πιστοποιητικά κομματικών φρονημάτων. Και αν βρεθεί κανένας που θα θελήσει να μας το παίξει κομματικός ινστρούχτορας, θα τον καταχεριάσουμε και θα τον διώξουμε. Δεν υπάρχει κομματική υστεροβουλία εδώ πέρα. Δίνουμε τον αγώνα χωρίς να κρατάμε κομματικές σημαίες. Παλεύουμε για τη ζωή μας και για να κρατήσουμε τα κτήματα που μας άφησαν οι πατεράδες μας».

«Τι περιμένεις να βγει από αυτόν τον αγώνα» τον ρωτάω. «Έλα πάμε κει κάτω στη φωτιά να ζεσταθείς γιατί σε βλέπω πως δεν το αντέχεις το κρύο και να ρωτήσεις και κανέναν άλλο» μου λέει και προχωράει προς την πρόχειρη ψησταριά που είχαν στήσει δίπλα στη φωτιά, ετοιμάζοντας να περάσουν το βράδυ περιφρουρώντας το Μπλόκο.

«Δεν ρωτάω άλλον του λέω. Εσύ να μου πεις».

«Γράψε» μου λέει. «Με λένε Μάκη Τοπιτζή και μένω στην Κόρινθο. Έχω αμπέλια και πουλάω τα σταφύλια που βγάζω με πολύ κόπο, στις Λαϊκές της Αθήνας. Παλεύω για τη ζωή μου και για την οικογένεια που θέλω να φτιάξω. Παλεύω όμως και όλους εκείνους που έρχονται στις Λαϊκές μετά τις 2 το μεσημέρι και περνάνε αμίλητοι περιμένοντας να τους φωνάξουμε και να τους δώσουμε ότι δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω. Θα είμαι εδώ κάθε μέρα μέχρι να πάρουν πίσω τη συνταγή της καταστροφής και του θανάτου που έχουν φτιάξει. Και γράψε ακόμα. Τέτοιες συνταγές ξέρουμε και μεις να φτιάξουμε αν χρειαστεί. Όνομα Πελοποννήσιου Βουλευτή δε θα δεχτούμε να μπει κάτω από αυτό το νομοσχέδιο».

(Οι φωτογραφίες του Μάκη Τοπιτζή βγήκαν την επόμενη ημέρα στην κουζίνα του σπιτιού του)