ΝΑΥΠΛΙΟΝ: Αξίζουν οι υπάλληλοι τα χρήματα που τους δίνουμε;

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Ο Δημήτρης Κωστούρος έχει αναφέρει, κατ’ επανάληψη, ότι η συμβολή του μόνιμου προσωπικού του Δήμου στην υλοποίηση των πολιτικών της Δημοτικής Αρχής υπερβαίνει, πολλές φορές, τις υπαλληλικές τους υποχρεώσεις.

Για τμήματα όπως, του Μητρώου και του Ληξιαρχείου δεν ακούγονται παράπονα για την λειτουργία τους. Αντιθέτως, οι Δημότες έφτασαν στο σημείο να θεωρούν αυτονόητη την άμεση εξυπηρέτησή τους. Το Λογιστήριο και η Ταμειακή υπηρεσία, τμήματα που είναι «η πρώτη γραμμή μάχης» στην σχέση του Δήμου με την δρώσα κοινωνία, εργάζονται «με τις στροφές στο κόκκινο» χωρίς όμως να καταφέρνουν πάντοτε να ικανοποιούν τις ανάγκες των συναλλασσόμενων.

Η υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου, αντιμετώπισε τις μεγάλες ελλείψεις προσωπικού με καλύτερη οργάνωση, με βελτίωση του μηχανολογικού εξοπλισμού και βεβαίως με την ανάπτυξη της ανακύκλωσης που, όμως, έχει πολύ δρόμο ακόμη μπροστά της. Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος καθαριότητας Έντυ Μπουζαλάς υπήρξε αποκάλυψη. 


Είναι πανταχού παρών και δίνει λύσεις σε στιγμές εκτάκτων αναγκών, σε μηδενικούς χρόνους. Η παρεμβατικότητά του καλύπτει θέματα καθαριότητας και πράσινου μέχρι διοργάνωσης εκδηλώσεων. Έχει καταφέρει να εμπνεύσει τους εργαζόμενους και να τους οδηγήσει σε προσφορά πέραν του ωραρίου και των υποχρεώσεών τους. Αυτός και οι συνεργάτες του έχουν καταφέρει να κρατάνε τον Δήμο καθαρό και ευπρεπή, επιτυγχάνοντας έναν ουσιαστικό άθλο, παρά την αύξηση των ορίων του Δήμου και την ταυτόχρονη μείωση του αριθμού των εργαζομένων.

Το Δ.Σ. του ΔΟΠΠΑΤ, με Πρόεδρο την Πόπη Καλκούνου, λειτουργεί σαν ομάδα. Εντυπωσιάζει με το πλήθος των δράσεων που διοργανώνει ή υποστηρίζει. Υπάρχει όμως και κάτι σημαντικότερο. Η συνεχής και επιτυχημένη προσπάθειά που γίνεται σε θέματα ενεργοποίησης των φορέων της κοινωνίας, με κατεύθυνση την συμμετοχή. Θα έλεγε κανείς ότι ο ΔΟΠΠΑΤ λειτουργεί σαν τυμπανιστής που δίνει το ρυθμό στις διοργανώσεις πολιτιστικού, περιβαλλοντικού και αθλητικού χαρακτήρα.

Η ΔΕΥΑΝ, που πρόσφατα βρέθηκε και πάλι σε κατάσταση κρίσης, πέρα από το γεγονός ότι λειτουργεί ως βραχίων της  κοινωνικής πολιτικής του Δήμου, κατάφερε να έχει αναπτύξει (σε κάποιους από τους τομείς ευθύνης της), ένα μοντέλο παραγωγικότητας και αποτελεσματικότητας που θα άξιζε να μελετηθεί σε βάθος. Είναι εντυπωσιακό το ποσοστό ανταπόκρισης των υπαλλήλων της στο πολλαπλά επιβαρυνθέν έργο τους, παρά το γεγονός ότι, διαχειρίζονται τις αυξημένες ανάγκες του σήμερα με κανονισμούς λειτουργίας και (πολλές φορές) πρακτικές του χτες.

Είναι λοιπόν όλοι οι υπάλληλοι «φιλικοί προς τον Δημότη»; Αξίζουν όλοι τα χρήματα που τους δίνουμε; Είναι όλες οι δομές του Δήμου αποτελεσματικές και ικανές να ανταποκριθούν στις ανάγκες της εποχής μας; Η υπόσχεση του Δημήτρη Κωστούρου για «Εξυπηρέτηση των πολιτών, διαφάνεια και αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών του Δήμου» τηρείται επαρκώς;

Είναι ευθύνη της Δημοτικής Αρχής να πληροφορήσει τους Δημότες ότι, το προσωπικό είναι ελλειμματικό σε αριθμό και εξειδίκευση και γιατί αυτό δεν μπορεί ή πως μπορεί να διορθωθεί. Ότι, για το οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα ο Δήμος ευθύνονται οι κυβερνήσεις που μείωσαν σταδιακά την κρατική χρηματοδότηση κατά 40% και έγιναν αιτία να χαθούν δια παντός τα έσοδα από τις μετοχές των  κληροδοτημάτων Κοντολέων. Ότι, το νομικό πλαίσιο που ισχύει λειτουργεί στραγγαλιστικά και εμποδίζει την ανάληψη πρωτοβουλιών του Δήμου υπέρ των Δημοτών αλλά και των Δημοτών υπέρ του Δήμου, αναιρώντας την ίδια την φιλοσοφία ύπαρξης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Όλα τα προβλήματα «διαχείρισης του Δήμου Ναυπλιέων» μπορούν, με κάποιο τρόπο, να επιλυθούν. Όλα, εκτός από ένα. Το δομικό του πρόβλημα.

Το δομικό πρόβλημα του Δήμου Ναυπλιέων, ενός μικρού σε μέγεθος Δήμου, απορρέει από την επιθυμία του να θέλει να συμπεριφέρεται όπως και ένας μεγάλος Δήμος, παραβλέποντας πως «το μικρό είναι όμορφο»… και αξιαγάπητο.