Τρίτη 26 Ιουλίου 2016

Έτσι νόθευε την λαϊκή βούληση ο δικομματισμός. Η περίπτωση της Ολυμπιακής αεροπορίας

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Πίσω από την απαστράπτουσα βιτρίνα του κοινοβουλευτισμού και της ισότητας δικαιωμάτων των πολιτών υπάρχει ένας γκρίζος κόσμος. Ένας κόσμος συμβιβασμού, βρομιάς, κατάπτωσης αξιών, παράνομου πλουτισμού, υπηρέτησης άλλων -εξωθεσμικών- εντολέων. Ένα διαπλεκόμενο σύστημα που δεν επιτρέπει στον κρατικό μηχανισμό να υπηρετήσει τον Λαό και το Έθνος. Οργανισμοί που, παρά τις αντιθέσεις τους, λειτουργούν σαν τις οικογένειες της Μαφία, υποτακτικοί του όποιου αφεντικού τους.
Στον «κυρίαρχο Λαό» επιτρέπουν, μόνον, να διατηρήσει το δικαίωμα πληρωμής του κόστους συντήρησης του συστήματος.
Οι εκλογές, η θεσμική διαδικασία ανάδειξης των κυβερνήσεων, χρησιμοποιούνται από τους κρατούντες για να νοθεύεται η βούληση των Ελλήνων. Και χρησιμοποιούνται με ένα εξόφθαλμα καλπονοθευτικό τρόπο που δημιουργεί το ερώτημα, γιατί οι Πολίτες και οι δικαιακοί φύλακες της πολιτειακής νομιμότητας, δεν αντιδρούν.
Ας δούμε σαν παράδειγμα, πως η αξιοποίηση της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» αλλοίωσε τα αποτελέσματα σε πέντε τουλάχιστον εκλογικές αναμετρήσεις.


Οι παλαιότεροι από εσάς θα θυμάστε ότι, κάθε φορά που γινόταν εκλογές, τα μεγάλα κόμματα της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ νοίκιαζαν θέσεις ή και αεροπλάνα ολόκληρα, σε όλα τα δρομολόγια εσωτερικού και εξωτερικού προκειμένου να μεταφέρουν κομματικούς ψηφοφόρους. Κάτι που τα μικρά, μη κυβερνητικής προοπτικής κόμματα ή τα νεοσύστατα, δεν μπορούσαν να κάνουν. Κατά κανόνα, ΠΑΣΟΚ και ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ποτέ δεν πλήρωναν τα χρέη τους προς την Ολυμπιακή. Τα εκλογικά αποτελέσματα νοθευόντουσαν γιατί τα δύο μεγάλα κόμματα κουβαλούσαν στρατούς ψηφοφόρων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αλλοιώνονται οι συσχετισμοί, να αφανίζονται οι μικροί, να παραποιείται η βούληση των τοπικών κοινωνιών και να διαιωνίζεται η δικομματική τους κυριαρχία. Έτσι τα στελέχη τους ανέπτυσσαν καθεστωτική νοοτροπία και … η απόσταση μέχρι τη διαφθορά ήταν μικρή. Βουλευτικές έδρες άλλαζαν δικαιούχο, με διαφορά λίγων ψήφων που είχαν εξασφαλιστεί λόγω της δωρεάν αερομεταφοράς δεκάδων χιλιάδων ψηφοφόρων.
Όταν η εταιρία χρεοκόπησε και οδηγήθηκε σε εκκαθάριση είχε λαμβάνειν, από τα δύο κόμματα που εναλλάσσονταν στην κυβέρνηση, περίπου 6 δισεκατομμύρια. Για να απολυθούν χιλιάδες εργαζόμενοι, τα κόμματα της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, συναποφάσισαν ένα σχέδιο «χρυσής αποζημίωσης». Έτσι δαπανήθηκαν άλλα 4 δισεκατομμύρια. Υπολογίστε και άλλα 5 που ήταν τα χρέη της εταιρείας προς τα Ταμεία και την Εφορία. Αυτά όλα διαγράφτηκαν.
Για να τα μαζέψουμε. Η νόθευση του εκλογικού αποτελέσματος που γινόταν με την (μηδέποτε πληρωθείσα) μεταφορά ψηφοφόρων, μας κόστισε 15 δις, την χρεωκοπία της Ολυμπιακής των 5 ηπείρων, την παρεμπόδιση ανάδειξης νέων κομμάτων και ανανέωσης του πολιτικού προσωπικού, και κυρίως την διαιώνιση της κυριαρχίας της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ (και της επικυριαρχίας των οικογενειών Καραμανλή και Παπανδρέου για 40 χρόνια).
Αν υπολογίσετε και πόσες δεκάδες δισεκατομμύρια διαχειρίστηκαν για αγορές, διαφημίσεις, προσλήψεις και προμήθειες, μπορείτε να κατανοήσετε το μέγεθος της παρέμβασης επί του εκλογικού σώματος και τη νόθευση των εκλογικών αποτελεσμάτων που δημιουργείτο εξ αυτού του λόγου. Και όλα αυτά μόνο από την κομματική αξιοποίηση μιας κρατικής εταιρείας. Σκεφθείτε, λοιπόν, πως θα είχε διαμορφωθεί η Ελλάδα αν η Ολυμπιακή δεν είχε γίνει κρατική.

Οι αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις μπορούσαν να αποφευχθούν. Αυτό δεν έγινε γιατί οι διοικήσεις της Ολυμπιακής ήταν διορισμένες από τις κυβερνήσεις (τα κόμματα), οι συνδικαλιστές δεν νοιαζόντουσαν παρά μόνο για «το δίκιο του εργάτη» και η δικαιοσύνη δεν μπορούσε να παρέμβει γιατί …νομοθετούσαν τα ωφελούμενα κόμματα και βουλευτές.
Να πούμε ότι, στις τελευταίες εκλογές με Σημίτη πρωθυπουργό, 40 έδρες κρίθηκαν (και μαζί τους η κυβέρνηση) από 15.000 ψήφους που άλλαξαν τα δεδομένα σε 11 νομούς (έρευνα εφημερίδας ΕΣΤΙΑ).
Για την επίσημη αυτή νοθεία, δεν μίλησε ποτέ κανείς και δεν ενδιαφέρθηκε «να το σκαλίσει, ερευνητικά, κανένας».
Το επόμενο άρθρο: Η δημιουργία τεχνικών εταιρειών Ζ΄ τάξεως και το στήσιμο της νέας γενιάς κεφαλαιοκρατών και διαπλοκής.
(αναδημοσίευση από την έντυπη έκδοση
της εφημερίδας ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ)


1 σχόλιο:

yiannis είπε...

Η εθνικοποίηση της Ολυμπιακής του Ωνάση ήταν ένα από τα "μεγάλα και θαυμαστά" έργα του δεύτερου "εθνάρχη" μας στη δεύτερη περίοδο -που ήταν και απόλυτη λόγω της γνωστής απουσίας για την οποία φρόνισε ο ίδιος- πολιτικής του κυριαρχίας στην Ελλάδα.

Ιωάννης Κ. Μπουγάς