Πρέπει να δεχτούμε να έρθουν πρόσφυγες για προσωρινή εγκατάσταση στο Ναύπλιον;

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Η δημοσιότητα που δόθηκε σχετικά με την επικείμενη ή όχι εγκατάσταση 200 περίπου προσφύγων, λόγω του πολέμου στην Συρία, σε ξενοδοχείο των Ιρίων, προκάλεσε τριγμούς και παρενέργειες στην τοπική κοινωνία και στους επαγγελματίες της περιοχής. Συγχρόνως απασχόλησε τις Δημοτικές παρατάξεις του Δήμου Ναυπλιέων και ενεργοποίησε τους κατ’ επάγγελμα πονοψυχιάρηδες.

Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα. «Πρέπει να αποδεχτούμε την προσωρινή φιλοξενία προσφύγων στον Δήμο Ναυπλιέων»;

Θα επιχειρήσω να δώσω μια απάντηση που να κινείται στα όρια της λογικής, του ανθρωπισμού, της ασφάλειας και των συμφερόντων των κατοίκων της περιοχής.

Πρέπει όμως πρώτα να κάνουμε τρεις βασικές παραδοχές:

ΠΡΩΤΟΝ: Άλλο οι πρόσφυγες και άλλο οι παράνομοι μετανάστες.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Η γνώμη μας δεν μετράει. Η τρικομματική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ και ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ είναι αυτή που «αποφασίζει και διατάσσει».

ΤΡΙΤΟΝ: Το κεφάλαιο δεν έχει ιδεολογία (ούτε και πατρίδα).

Και τα γράφω αυτά γιατί όπως θα διαβάσετε μας είναι αναγκαία για να κατασταλάξουμε σε ένα συμπέρασμα.

Αναλύω λοιπόν:

ΠΡΩΤΟΝ: Οι άνθρωποι, για την εγκατάσταση των οποίων συζητάμε, είναι πρόσφυγες πολέμου. Είναι οικογενειάρχες, μορφωμένοι, που από τη μια στιγμή στην άλλη είδαν να χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους και τις οικογένειές τους να κινδυνεύουν να σκοτωθούν από αμερικάνικες βόμβες ή από εθελοντές αυτοκτονίας του ISIS. Πολλοί από αυτούς είχαν ένα μορφωτικό και κοινωνικό επίπεδο καλύτερο από εμάς. Έχουν ελεγχθεί από την Υπάτη αρμοστεία του ΟΗΕ και θα παραμείνουν για λίγους μήνες, σε υπάρχον ξενοδοχείο, με πληρωμένα όλα τους τα έξοδα, μέχρι να προωθηθούν σε χώρες μόνιμης εγκατάστασης στην Βόρεια Ευρώπη. Επομένως, τα όσα δημιουργούν οι λαθρομετανάστες στις περιοχές όπου έχουν εγκατασταθεί δεν κινδυνεύουμε να τα δούμε. Δεδομένου δε του κλειστού προϋπολογισμού του ΟΗΕ και της εύκολης αποδοχής αυτής της κατηγορίας προσφύγων από χώρες του βορρά, η αποχώρησή τους πριν από τον Μάρτιο πιθανολογείται ως πολύ ισχυρά.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Οι νόμοι που έχουν φτιάξει οι 300 της Βουλής, αποκλείουν τους Δήμους και τις τοπικές κοινωνίες από του να έχουν βαρύνουσα άποψη. Ούτε καν προβλέπουν το να ερωτηθούν ή να ενημερωθούν. Η τρικομματική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ που αποφάσισε την αποστολή 200 εξ αυτών σε ξενοδοχείο των Ιρίων και ο ΟΗΕ που συνενοήθηκε απ’ ευθείας με τον ιδιοκτήτη, δεν ρώτησαν τη γνώμη κανενός. Πάλι καλά που, ο εκπρόσωπος της Υπάτης Αρμοστείας είχε την ευπρέπεια, όταν κατέβηκε και επιθεώρησε τις εγκαταστάσεις του ξενοδοχείου (με το οποίο διαπραγματευόταν την συμφωνία), να έρθει στο Ναύπλιον και να ενημερώσει τον Δήμαρχο.

Το έγγραφο του ΟΗΕ που διαψεύδει τους ισχυρισμούς του ιδιοκτήτη
του ξενοδοχείου IRIA MARE περί άγνοιάς του.

ΤΡΙΤΟΝ: Παρά τις όποιες διαψεύσεις έκανε ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου IRIA MARE, η πραγματικότητα είναι ότι, ο ίδιος ανταποκρινόμενος σε σχετική δημόσια ανακοίνωση της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, υπέβαλε εκδήλωση ενδιαφέροντος και έκανε διαπραγματεύσεις για τους όρους, διαμονής και πληρωμής. Και μάλιστα, χωρίς να ενημερώσει τον Δήμο για την απόφασή του (άλλωστε δεν ήταν εκ του νόμου υποχρεωμένος).

Ορθώς λοιπόν, ο Δήμαρχος Ναυπλιέων Δημήτρης Κωστούρος, λόγω της σοβαρότητας του προβλήματος κάλεσε τους επικεφαλής των Δημοτικών Παρατάξεων προκειμένου να συναποφασίσουν -ομονοούντες- το καλύτερο για την πόλη. Δεδομένων των διαβεβαιώσεων του ΟΗΕ και των προϋποθέσεων που έθεσαν, θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι λειτούργησαν ρεαλιστικά και εγκαίρως, υπερασπιζόμενοι τον όρκο τους και τις αξίες του ανθρωπισμού.

Ζήτησαν την κυβερνητική δέσμευση για την λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων ασφάλειας και την λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων διαφύλαξης της υγείας των κατοίκων (κυρίως των Ιρίων). Ζήτησαν ακόμη την αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών αναγκών των προσφυγόπουλων σε χώρο εντός του ξενοδοχείου και επέμειναν στην ολοκλήρωση του χρόνου παραμονής και αποχώρηση των προσφύγων προ της 15^ης Φεβρουαρίου.

Οι αιρετοί του Δήμου Ναυπλιέων έπραξαν το χρέος τους, μέσα στα όρια των νόμων που ψήφισαν οι 300 της Βουλής των Ελλήνων και υποχρεούται να κινείται και η Δικαιοσύνη.

Η σκυτάλη τώρα έχει περάσει στα χέρια των τριών βουλευτών της Αργολίδας (Ανδριανού, Μανιάτη και Γκιόλα), προκειμένου να πιέσουν ώστε να τηρηθούν όσα οι αρχηγοί των Δημοτικών Παρατάξεων έθεσαν ως προϋποθέσεις. Ιδιαιτέρως υπεύθυνος θα πρέπει να είναι ο ρόλος του κυβερνητικού βουλευτή Γιάννη Γκιόλα που έχει στα χέρια του όπλα επιβολής των όσων –ελάχιστων- ζητούν οι εκπρόσωποι των Δημοτών.

Άλλως πως, ας είμαστε έτοιμοι να υποδεχτούμε την δικαιολογημένη αντίδραση των ανησυχούντων κατοίκων και των πληττομένων επαγγελματιών της περιοχής.

Ας καταλάβουμε λοιπόν κάτι απλό. Αν η κυβέρνηση ικανοποιήσει τα στοιχειώδη που ζητήθηκαν και κρατηθούν χαμηλοί τόνοι, τότε θα ελαχιστοποιηθούν οι όποιες πιθανολογούμενες επιπτώσεις επί του τουρισμού και της φήμης της περιοχής.