Μετά από δεκαετίες, συναντήθηκαν μέλη της «χρυσής» ομάδας του πρώτου Ναυτικού Ομίλου Πορτοχελίου (1982)

Μερικά από τα μέλη της «μεγάλης ομάδας» του Ναυτικού Ομίλου Πορτοχελίου, απαθανατίζονται κατά την διεξαγωγή της πανελλαδικής επανένωσης των φίλων του αθλήματος, την περασμένη Παρασκευή στο  Κλάμπ «Μπλε»… Από δεξιά διακρίνονται ο γνωστός Τραπεζίτης και Σύμβουλος Μεγάλων Επιχειρήσεων κ. Στάθης Βεντουρής, ο ιστορικός σκιέρ και διακεκριμένος επιχειρηματίας κ.Ιωάννης Βλυσίδης, η παλιά αθλήτρια και λάτρης του Πορτοχελίου κ. Δάφνη Ζούκη, η πρώην Πρόεδρος του Ναυτικού Ομίλου ΠόρτοΧελίου και «Σιδηρά Κυρία» του εν λόγω  σπορ  κ. Ντέπυ Παπαδημητρίου, πίσω της ο «πατέρας του σλάλομ» και προπονητής του ομίλου Δημήτρης Κουρούνης, ο «Πορτοχελιώτης» σκιερ και νυν συνέταιρος στη σχολή της «Βερβερόντα»  Δημήτρης Φραντζής, πίσω του η αξιόλογη σλαλομίστρια κ.  Μαλβίνα Μπαλάσκα- Βεντουρή, ο  ταλαντούχος σλαλομίστας Φαίδων Χαραγκιώνης, (γόνος της γνωστής ομώνυμης επιχειρηματικής οικογένειας), η παλαιά πρωταθλήτρια και εφοπλίστρια Αγγελική Παπαδημητρίου(θυγατέρα της «Σιδηράς Κυρίας» του Παγκόσμιου Σκι), ο παλιός αθλητής Κώστας Πρώιμος και ο Μηνάς Πρώιμος.

του Κώστα Πρώιμου

Συναντήθηκαν μέσω επανένωσης έπειτα από πολλά χρόνια, Βετεράνοι αλλά και νέοι αθλητές από  Συλλόγους όπως τον γνωστό Ναυτικό Όμιλο Βουλιαγμένης, την Χαλκίδα, το Λουτράκι, την Βάρκιζα, τον Πόρο,  την Κοζάνη, την  Αλιάρτο, τον Καϊάφα, τα Γιάννινα, το Αγρίνιο, το Πόρτο Χέλι κ.α.

Η συγκινητική ανωτέρω εκδήλωση,  έλαβε χώρα στο διάσημο παραλιακό κλαμπ  των Αθηνών «Ble Pavillon», ιδιοκτησίας του γνωστού επιχειρηματία και  διακεκριμένου σκιέρ  κ. Γιάννη Τουτζιαρίδη…

Τρείς φίλοι και συναθλητές από τα παλιά. 

Στο μέσον  απαθανατίζεται, ο παλιός πρωταθλητής του 

σλάλομ (λάτρης του Πορτοχελίου) μεγαλοεφοπλιστής 

κ. Νίκος Φραγκίστας, δεξιά του ο εμβληματικός σκιέρ  

κ. Γιάννης  Βλυσίδης και ο εκδότης 

της «Ενημέρωσης Πελοποννήσου» Κώστας Πρώιμος.

Αγκαλιές, φιλιά και χαμόγελα «έδιναν και έπαιρναν» από τα μέλη της ελληνικής οικογένειας του θαλασσίου σκι και του «γουέηκ –μπορντ» που παρά το κρύο προσήλθαν μαζικά, ξεπερνώντας τις όποιες εκτιμήσεις των διοργανωτών, δεδομένου ότι περισσότερα από τετρακόσια άτομα, έδωσαν το παρών στο αξέχαστο  reunion της Περασμένης Παρασκευής, προερχόμενοι, από πολλά μέρη της Ελλάδας.

Την τιμητική της είχε η «Σιδηρά Κυρία» του Ευρωπαϊκού Θαλασσίου Σκι και αειθαλής πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας κ. Ντέπυ Παπαδημητρίου, η οποία κατά την διάρκεια του λόγου που εκφώνησε, έκανε μια περιληπτική αναδρομή στις «χρυσές» εποχές του αθλήματος, χωρίς να παραλείψει  σε μια αποστροφή της ομιλίας της και τα δύσκολα χρόνια που διανύει το άθλημα, δεδομένης της απώλειας στήριξης από το Κράτος, λόγω της παρατεταμένης οικονομικής ύφεσης… 

 Η Μεγάλη Ευεργέτιδα του Ελληνικού Θαλασσίου Σκι
κ. Ντέπυ Παπαδημητρίου, σε μια συλλεκτική φωτογραφία
(δεδομένου ότι απαθανατίζει δύο θρυλικές μορφές)
με τον πιο  διακεκριμένο  έλληνα προπονητή  στο χώρο
του παγκοσμίου θαλασσίου σκι, κ. Δημήτρη Κουρούνη.

Είναι κοινό μυστικό, πως η Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θαλασσίου Σκι και ισχυρή ελληνίδα εφοπλίστρια κ. Ντέπυ Παπαδημητρίου, εδώ και πολλές δεκαετίες,  επωμίζεται με ανιδιοτέλεια τα όσα προβλήματα δημιουργούνται κατά καιρούς στον χώρο του εν λόγω αθλήματος, διασφαλίζοντας στα… «μεγάλα ζόρια» την απρόσκοπτη συνέχεια και  περαιτέρω ανάπτυξη του συναρπαστικού αυτού αθλήματος.

Στην πρόσκληση της (ιστορικής για το σπορ) διοργάνωσης που τελέστηκε σε ένα από τα ωραιότερα μαγαζιά της παραλίας του Αλίμου,  ανταπεξήλθαν και παλιοί αθλητές που συνέθεταν την «χρυσή ομάδα» του Ναυτικού Ομίλου Πορτοχελίου, κατά τις δεκαετίες 80΄ και 90’, αλλά και ο θρυλικός έλληνας προπονητής ( πατέρας του σλάλομ όπως αποκαλείται στο χώρο του αθλήματος) και τέως Ομοσπονδιακός Δημήτρης Κουρούνης, που  ζει μονίμως στο Πόρτο χέλι, από το 1974.

Ο συγχρωτισμός  με  παλαιούς αδερφικούς συναθλητές και φίλους, στο νυχτερινό μαγαζί των Αθηνών, «ξύπνησε» μνήμες πολλών ετών, με καλοκαίρια  ζεστά και ονειρεμένα,  δεδομένου ότι για τους περισσότερους από εμάς, η ενασχόληση με το αγωνιστικό θαλάσσιο σκι από τις αρχές του 1980, αποτέλεσε αιτία και αφορμή  να «ξεφύγουμε» από την Αθήνα και να  γνωρίσουμε, αλλά πρωτίστως να  αγαπήσουμε το Πόρτο Χέλι, την Ερμιονίδα και εν γένει την ευλογημένη περιοχή της Αργολίδας… (Εις το επανιδείν)