Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

Άντε και του Χρόνου…

του Κώστα Πρώιμου

Κατά χιλιάδες συνέρρευσαν σχεδόν  με το πουρνό (πράγμα αδιανόητο σε άλλες εποχές) και κατέκλυσαν  λεωφόρους και   πλατείες,  εθνικά υπερήφανοι νεοέλληνες, για να θαυμάσουν τόσο το προσωπικό δυναμικό, όσο και τα δείγματα των εξοπλιστικών συστημάτων που διασφαλίζουν, (υπό αυστηρές συνθήκες και προϋποθέσεις) την  όποια υπεροπλία αλλά και την ετοιμότητα του Ελληνικού Στρατού…
Ασφαλώς τα ως άνωθεν, έχουν εξασφαλίσει πέραν από την ζητούμενη εθνική ασφάλεια και… ζωή χαρισάμενη ακόμη και στα τρισέγγονα, ορισμένων εμπλεκομένων πολιτειακών και επιχειρηματικών παραγόντων, με την πώλησή τους… Όμως όλα αυτά τα… μεμπτά,  ίσως και να συγχωρούνται εύκολα, όταν αντικρίζουμε με δέος όλο αυτό το πολεμικό υλικό και τις μονάδες (άρματα, πυραύλους, αεροπλάνα, μπαταρισμένα υποβρύχια, κλπ) δεδομένου ότι,  «εκτοξεύουν» την εθνική μας αυτοπεποίθηση στα ύψη, ξεχνώντας για λίγες ώρες, ακόμη και την σοβαρή ανθρωπιστική κρίση που βιώνουμε κάθε βασανιστικό δευτερόλεπτο, ως χώρα…


Όλοι στην παρέλαση… Με τα «Τζουμ- ταρατατζούμ στη διαπασών  να «πηγαίνουν σύννεφο» και τα παλαμάκια  εφέτος να «σκιάζουν» ακόμη και τους απόκοσμους ήχους που είθισται να παράγουν οι ερπύστριες των μεγάλων τεθωρακισμένων, η πολυπόθητη εθνική συσπείρωση επικυριαρχούσε ολόγυρα, δυστυχώς επίπλαστη και  απολύτως καθοδηγούμενη (εδώ και μήνες), σαν την συγκίνηση και τα λοιπά ανώτερα συναισθήματα, που δύναται να δημιουργηθούν στον ευαίσθητο και αφελή τηλεθεατή, από ένα καλά στημένο φαντασμαγορικό σόου που στοχεύει επιτυχώς σε όλες εκείνες τις απαιτούμενες ψυχικές διεργασίες, όταν βεβαίως εξελίσσεται κατ’ ευχήν, στα στούντιο ενός κεντρικού τηλεοπτικού καναλιού…
Με τον Ερντογάν να παίζει άριστα το ρόλο του, (το εγγύς μέλλον θα αποδείξει το γιατί) συσπειρώνοντας όχι μόνο το «στενό πυρήνα» των Ευρωπαϊκών Κρατών αλλά και τους σημερινούς Έλληνες, που συνήθως γιόρταζαν την επέτειο της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας σε Μύκονο- Αράχωβα και αλλού, βγάζοντας φωτογραφίες με τον Πέτρο τον Πελεκάνο (θεός σχωρέστον) και τους λοιπούς καταξιωμένους νεοέλληνες «αγωνιστές» της σύγχρονης ζωής, δηλαδή κάτι «τελειωμένους»- ψευτομόδιστρους, ορισμένες «θεές του τίποτα»,  «άμπαλους»- παικταράδες και αρκετούς «επιτυχημένους» επιχειρηματίες (που ουδέποτε έχουν επενδύσει  έστω ένα ευρώ από την τσέπη τους) και που  πιστέψτε με, ο κάθε Σώρρας εν συγκρίσει μαζί τους, φαντάζει ως  αγία παρθένα…
«Εκατοντάδες χιλιάδες έλληνες, απ’ άκρη σε άκρη, σε ολόκληρη τη χώρα, παρακολούθησαν χαρούμενοι τις κατά τόπους επετειακές παρελάσεις», αναφωνούσανε εκστασιασμένοι οι ανταποκριτές κεντρικών και περιφερειακών  Μέσων...Και φυσικά όλα όσα διαδραματίστηκαν και ειπώθηκαν στα «καφενεία» κοινωνικής δικτύωσης περί επαναστάσεως το προηγούμενο σαρανταοκτάωρο (και σε «γκρίκλις» βερσιόν παρακαλώ) αποκτούν σημαντικό  κοινωνικό ενδιαφέρον (και μόνον), παρά το γεγονός ότι «τάχα μου» οι γράφοντες εμπνεύστηκαν, από την επέτειο ενός  κοσμοϊστορικού γεγονότος που προφανώς, είχε όλα εκείνα τα ειδικά χαρακτηριστικά που το αναγόρευσαν σε Πανεθνικό… Κοινωνικό ενδιαφέρον και αντικείμενο μελέτης, για τους απανταχού Κοινωνιολόγους- μελετητές, εκτιμούμε πως  έχει η πρόσφατη πραγματικά αθρόα προσέλευση των νεοελλήνων στην εθνική μας γιορτή, που έστω και για λίγες ώρες, και εκ του ασφαλούς, πέταξαν με αποφασιστικότητα την καθημερινή ενδυμασία του Ραγιά, ντύθηκαν με την δάνεια ελληνική υπερηφάνεια και βίωσαν (διαδραστικά) την εθνική Παλιγγενεσία

(Άντε και του Χρόνου…)

Δεν υπάρχουν σχόλια: