ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ: Καταγγέλεται ως επικίνδυνη η «νέα γέφυρα» που κατσκευάσθηκε στο Ηλιόκαστρο και τονίζεται η αντιαισθητική της εμφάνιση που έρχεται σε αντίφαση με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του χωριού

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Το παραδοσιακό γεφύρι το μετέτρεψαν σε προστατευτικές μπάρες εθνικής οδού.

Η συγκρότηση επιτροπής για την παραλαβή του έργου: «Κατασκευή πεζογέφυρας Ηλιοκάστρου» που αποφασίσθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ερμιονίδας στις 16 Μαΐου 2017, έφερε στο φως την αισθητική υποβάθμιση του παραδοσιακού Ηλιόκαστρου, που έγινε «ελαφρά τη καρδία», καθώς και την επιπόλαια και επικίνδυνη μέθοδο κατασκευής που επέλεξε η Δημοτική Αρχή, με αποτέλεσμα την δημιουργία σοβαρών κινδύνων για τα παιδιά και τους κατοίκους που θα διέρχονται από αυτήν.

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωση που έδωσε στην δημοσιότητα ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης ΝΕΔΥΠΕΡ, Τάσος Τόκας, «Στην τοποθέτησή μου έκανα λόγο για την επικινδυνότητα και την αντιαισθητική εικόνα της «νέας γέφυρας» που κατασκεύασε ο Δήμος Ερμιονίδας στο Ηλιόκαστρο και παρέδωσε στην κυκλοφορία το Καλοκαίρι του 2016 επισημαίνοντας ότι δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά αφού, έργα σαν αυτό χρησιμοποιούνται στην κατασκευή  µεγάλων έργων οδοποιίας και σε μεγάλα αστικά κέντρα και δεν έχουν σχέση με τη φυσιογνωμία της περιοχής».

Στην ίδια ανακοίνωση, θυμίζει ότι «η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Ερμιονίδας αποφάσισε την απευθείας ανάθεση της εκπόνησης της μελέτης» και αναφέρόμενος στην παλαιά, ιστορική γέφυρα του Ηλιοκάστρου, που βρίσκεται στο κέντρο του χωριού και πάνω στο κεντρικό ρέμα, τονίζει ότι «αποτελεί τον συνδετικό κρίκο και το σημείο αναφοράς για την περιοχή και είναι μέρος της ιστορικής και πολιτιστικής  παράδοσης».

Οι γωνιές από τις λαμαρίνες, οι ενώσεις που είναι
ανεπεξέργαστες και οι βίδες που εξέχουν
αποτελούν κακοτεχνία και αφορμή ατυχημάτων

«Σε αυτή τη γέφυρα καθημερινά περπατούν μαθητές και μικρά παιδιά και θα έπρεπε να υπήρχε μεγαλύτερη προσοχή από τους αρμόδιους για την κατασκευή της (κόστος έργου 42.000€.) και ιδίως όσον αφορά την τοποθέτηση των μεταλλικών στηθαίων ασφαλείας για τα οχήματα και τους πεζούς», τονίζει και με φωτογραφίες που επισυνάπτει επιβεβαιώνει το βάσιμο των επισημάνσεών του.

Στις φωτογραφίες διακρίνεται καθαρά ότι από τα προστατευτικά στηθαία εξέχουν βίδες και κοφτερές λαμαρίνες και έτσι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος  για ατυχήματα και   τραυματισμούς, ιδίως των μικρών παιδιών.

Η «νέα γέφυρα» είναι μια μεταλική αντιαισθητική κατασκευή και δεν έχει καμμία μα καμμία αρχιτεκτονική σύνδεση με την προηγούμενη η οποία έδενε με το περιβάλλον και αποτελούσε συνέχειά του.

«Οι κάτοικοι του χωριού για να καλύψουν μια επιτακτική ανάγκη τους (αυτήν της επικοινωνίας) έχτισαν αυτό το γιοφύρι σε πλήρη αρμονία με το περιβάλλον φυσικό τοπίο», αναφέρει ο Τάσος Τόκας και τονίζει «το κύριο μέλημα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα έπρεπε να είναι η προστασία και η ανάδειξή του ως δείγμα της πολιτιστικής κληρονομιάς του Δήμου μας. Αντί αυτού παρέδωσαν ένα έργο που υποβαθμίζει την φυσιογνωμία του χωριού».

Η ΝΕΔΥΠΕΡ ζητά:

Α) Την απομάκρυνση των προστατευτικών στηθαίων ως άκρως επικίνδυνα

Β) Την εφαρμογή ενός συστήματος ασφαλείας για οδηγούς και πεζούς χωρίς κινδύνους από την καθημερινή χρήση της γέφυρας, και

Γ) Την προστασία και την ανάδειξη του ιστορικού γεφυριού με τρόπο που να συνάδει με τον τόπο και τον πολιτισμό της περιοχής και όχι με κατασκευές που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή µεγάλων έργων οδοποιίας και σε μεγάλα αστικά κέντρα.