ΜΟΥΣΤΑΪΡΑΣ: Ε, όχι και να τους ψηφίσω!…

Μπορείτε να κρίνετε κατά βούληση
το… χειροφίλημα στο Βενιζέλο.
Ενα τελευταίο δείγμα ραγιαδισμού…

Αλήθεια, αναρωτιέμαι και προβληματίζομαι, καθημερινά, ως πατέρας δυο παιδιών, που το ένα το έχω… «χάσει» στην Κύπρο, μια και εδώ έψαχνε απεγνωσμένα επί ενάμιση χρόνο για δουλειά και το άλλο κλωθογυρίζει, «άντε να το πάρει» κάποια στιγμή, ένα πτυχίο Φιλολόγου για να το κορνιζάρει να το βλέπουμε, με αυτές τις εκλογές…

Είχα μέχρι πέρσι το καλοκαίρι μια εφημερίδα, τον ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ, που πήγαινε πολύ καλά στην αγορά και είχε κυκλοφορία 1.500 φύλλα. Μόλις ψηφίστηκε, όμως, το Μεσοπρόθεσμο, από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έγινε… παρελθόν.

 Γιατί μέχρι τότε το κόστος αποστολής ήταν 0,09 λεπτά το φύλλο και μετά την κατάργηση των ατελειών στον Τύπο έγινε… 0,75! Κάνετε τον πολλαπλασιασμό και θα αντιληφθείτε πως δεν αντεχόταν… Ευτυχώς, που βρήκα φιλόξενη στέγη στην ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, που και αυτή αναγκάστηκε, εν πολλοίς, για να επιβιώσει, να αναπτύξει δικό της δίκτυο

διανομής…
Ταυτόχρονα, άρχισαν να έρχονται μαζικά τα… «φέσια» από τις κρατικές διαφημίσεις, που μας έστελναν από την Αθήνα κάποιες διαφημιστικές εταιρείες, που «έπαιζαν» με το δημόσιο χρήμα. Και όχι μόνο αυτό αλλά οσονούπω θα πληρώσω ή πλήρωσα και φόρο για τιμολόγια που έκοψα και δεν πληρώθηκα απ’ αυτές καθώς πλήρωσα και τον ΦΠΑ των τιμολογίων…

Άντε, μετά, να αντέξεις να επιβιώσεις και να δουλέψεις…

Και δεν χρώσταγα λεπτό σε ΟΑΕΕ και Εφορία. Πάντα συνεπής στις υποχρεώσεις μου. Με ξετίναξαν και με έστειλαν να… καλλιεργώ τα χωράφια (ευτυχώς, Θεός σχωρέσ’ τον πατέρα μου, που υπάρχουν κι αυτά). Αυτή είναι, σήμερα, η κατάστασή μου, σε γενικές γραμμές, όσον αφορά τα επαγγελματικά…
Μπορείτε να μου πείτε, λοιπόν, άμα ψήφιζα σ’ αυτές τις εκλογές κάποιο από τα κόμματα που ψήφισαν τα Μνημόνια, τι θα ήμουν; Μα, φυσικά, ένας αναξιοπρεπής ηλίθιος!

Ε, όχι, λοιπόν, έχω κάνει βλακείες και βλακείες στη ζωή μου αλλά όχι να φτάσω και μέχρις αυτού του σημείου!

Πέστε μου τώρα, το 1.200.000 άνεργοι είναι δυνατόν να ψηφίσουν τα μνημονιακά κόμματα; Μήπως οι νέοι, που μπαίνουν τώρα στη ζωή, χωρίς προοπτικές και όνειρα; Οι πενηντάρηδες που προσπαθούν να επιβιώσουν με ένα ξεροκόμματο ή οι συνταξιούχοι με ό,τι τους απέμεινε;

Πάνω από 2.000 συμπολίτες μας έγιναν αυτόχειρες, μη αντέχοντας άλλο την κατάσταση και

κάθε δυο μέρες σκοτώνεται και ένας από πράξεις βίας ασύδοτων εγκληματιών. Τι λέτε, οι μαυροφορεμένες οικογένειές τους θα ρίξουν ψήφο αποδοχής στο μνημόνιο;Δεν ξέρω, 56 χρόνια σ’ αυτό τον κόσμο έχω δει πολλά αλλά θέλω να πιστεύω πώς κάπου εξαντλείται η ανοχή και η αντοχή…

Γιώργος Ν. ΜουσταΐραςΔημοσιογράφος

(Πρώτη δημοσίευση, στην ηλεκτρονική εφημερίδα ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ)