Συνταγή επιβίωσης στην κρίση, από 4 νέους επιχειρηματίες

Νίκος Δρούγκας

Δημήτρης Καλκούνος

Η έρευνα της «Ενημέρωσης Πελοποννήσου», που επιμελείται ο Κώστας Πρώιμος, φέρνει στο φως μια άλλη αντίληψη του επιχειρείν. Μακριά από την γκρίνια και την μεμψιμοιρία. Μια αντίληψη που ταιριάζει «στον αιώνιο Έλληνα». Μια αντίληψη προσαρμογής, επιμονής, επιβίωσης, δημιουργικότητας και ανεύρεσης του δρόμου προς το αύριο. Του δρόμου του Οδυσσέα, που έφτασε στον προορισμό, χάρις στην ευρηματικότητά του και την δύναμη που αντλούσε από τον σκοπό που είχε θέσει. Φιλοξενούμε σήμερα, τέσσερεις νέους επιχειρηματίες που ενεργοποιούνται στην Περιφερειακή Ενότητα Αργολίδας. Αν και οι εμπορικές τους δραστηριότητες δεν συσχετίζονται, όλοι τους, εξέφρασαν ως συνισταμένη των συνθηκών που αντιμετωπίζουν, μια κοινή πεποίθηση: Την βεβαιότητα ενός …αβέβαιου μέλλοντος.
Γι’ αυτούς, όμως, η Σπαρτιατική ρήση «ή ταν ή επί τας», δεν είναι μέρος της φιλοσοφίας τους, που προβλέπει μόνον τον αγώνα και προσβλέπει μόνον στη νίκη.
Όσα για τα πολιτικο –κομματικά, «κανένα από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα δεν εκφράζουν τις ανησυχίες της νεολαίας! Το Κράτος είναι ανάλγητο», όπως μας λέει ο ένας εξ αυτών.

Πρώτος, ο έμπορος αυτοκινήτων του οποίου η επιχείρηση εδρεύει στο Ναύπλιο κ. Δημήτρης Καλκούνος, μας εξήγησε τους λόγους χάριν στους οποίους η εταιρεία του «παραμένει ζωντανή» στο χώρο των πωλήσεων του κλάδου του: «Προσωπικά είχα την τύχη να αναλάβω μια οικογενειακή επιχείρηση που δεν ήταν φορτωμένη με δάνεια. Υιοθετήσαμε την επιχειρηματική πολιτική της οικογενείας μας. Κρατήσαμε ένα χαμηλό προφίλ και δεν πέσαμε στην παγίδα να ανοιχτούμε ως εταιρεία, με επενδύσεις σε μεγαλύτερους εκθεσιακούς χώρους και κτιριακές εγκαταστάσεις. Αυτό τον όρο προσπαθούσαν επί σειρά ετών να επιβάλλουν οι εισαγωγείς στους περιφερειακούς εμπόρους με ολέθρια αποτελέσματα. Οι περισσότεροι από εμάς βρέθηκαν εκτεθειμένοι όταν ξέσπασε η κρίση. Ήταν δύσκολο να αντεπεξέλθουν στα  τεράστια λειτουργικά έξοδα που απαιτούσε η επεκτατική τους πολιτική. Ο χώρος του αυτοκινήτου ήταν από τις πρώτες «φούσκες» που έσκασαν όπως όλοι γνωρίζουμε. Εμείς ως «Καλκούνος» επικεντρωθήκαμε στην σκληρή εργασία, ενώ κρατήσαμε όπως προείπα χαμηλούς τόνους. Γιατί, πρέπει να ξέρετε, πως ο χώρος των πωλήσεων αυτοκινήτων εμπεριέχει και λίγη λάμψη και «γκλάμουρ». Δεν έχουμε αφήσει παραπονεμένο ποτέ κανένα προμηθευτή ή εργαζόμενο στην επιχείρησή μας. Δεν μπορώ να μιλήσω για προοπτικές, καθώς τα πάντα είναι ρευστά, όχι μόνο στην αγορά της Αργολίδας αλλά σε Πανελλαδικό επίπεδο. Προς το παρόν αντέχουμε. Πάμε καλά, οπότε δεν αντιμετωπίζουμε  την δυσαρέσκεια της μητρικής εταιρείας, που συνήθως προκαλούν οι χαμηλές πωλήσεις.

Ελπίζω  πως τα νέα μας μοντέλα, επειδή είναι προσαρμοσμένα τιμολογιακά στην οικονομική κατάσταση που επικρατεί, θα προσελκύσουν το αγοραστικό ενδιαφέρον».

Στον αντίποδα, ο 26χρονος ιδιοκτήτης ανθοκομικής επιχείρησης στο Ναύπλιο, κ. Θανάσης Δουσεμετζής αναφερόμενος στις αρνητικές επιπτώσεις που βιώνει λόγω της κρίσης, μας είπε χαρακτηριστικά: «Είχαμε μια επιχείρηση στην περιοχή που απασχολούσε 40 άτομα. Εμπορευόμασταν διακοσμητικά αντικείμενα εξωτερικών χώρων. Σπούδασα οικονομικά και δαπάνησα 40.000 ευρώ με την προοπτική  να αναλάβω κάποια στιγμή την συγκεκριμένη επιχείρηση … που δεν υπάρχει πια, διότι δεν απασχολείται πλέον κανείς σε αυτήν λόγω της δραματικής μείωσης των πωλήσεων! Καταλαβαίνετε, πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι, έχασαν τη δουλειά τους! Τα τελευταία δύο χρόνια τρέχουμε μόνο εγώ και ο πατέρας μου σε έναν αγώνα δρόμου άνισο, γιατί τα έξοδα… τρέχουν πιο γρήγορα και από τους δύο μας! Υπήρχε πελάτης μας στην Θεσσαλονίκη που μέχρι και πριν από μερικά χρόνια, έκανε παραγγελίες τουλάχιστον ένα φορτηγό γλάστρες κάθε σεζόν.. Τον τελευταίο καιρό ο ίδιος, μας ζητάει 4-5 κομμάτια! Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Έχουμε ρίξει το βάρος μας στην ανθοκομία. Οι τιμές μας είναι τόσο χαμηλές που ανταγωνιζόμαστε τις λαϊκές αγορές. Διαθέτουμε μεγάλη ποικιλία ανθέων ώστε να προσελκύουμε περισσότερους πελάτες. Επίσης τους συμβουλεύουμε - δωρεάν εννοείται- για την συντήρηση των φυτών και όλων των προϊόντων μας. Είμαι 26 χρονών. Έχω τουλάχιστον δέκα φίλους άνεργους στο Ναύπλιο οι οποίοι δεν είναι εγγεγραμμένοι στον ΟΑΕΔ. Πιστεύω πως κανένα από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα δεν εκφράζουν τις ανησυχίες της νεολαίας!

Θανάσης Δουσεμετζής

Το Κράτος είναι ανάλγητο. Δεν δίνει ουσιαστικά κίνητρα στους νέους που θέλουν να ανοίξουν μια επιχείρηση. Αντιθέτως τους αποτρέπει ».

Στην περιοχή της Ερμιονίδας δραστηριοποιείται ο κ. Νίκος Δρούγκας, ιδιοκτήτης της ομώνυμης αλυσίδας αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής, ο οποίος μας εξηγεί τους λόγους για τους οποίους έχει επιλέξει την πολιτική του «επιχειρείν» κόντρα στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε: «Ο πελάτης είναι πλέον οικονομικά εγκρατής και συνάμα απαιτητικός. Εμείς το έχουμε αντιληφθήκαμε εγκαίρως και αποφασίσαμε να παρέχουμε προϊόντα υψηλής ποιότητας και καινοτόμα. Πέραν της λιανικής πώλησης, προμηθεύουμε  υπεραγορές και ξενοδοχεία. Τους  προτείνουμε νέες ιδέες, σε προϊόντα αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής, τα οποία έχουν εμπορική επιτυχία, διότι ξέρουμε τις απαιτήσεις κα τα δεδομένα των καταναλωτών της περιοχής μας. Ανοίξαμε 2^ο  υποκατάστημα στην Ερμιόνη πριν από τρεις μήνες. Διαθέτουμε αλλά δύο, στο Πορτοχέλι και στο Κρανίδι. Εκτιμώ πως ενέχει επιχειρηματικό ρίσκο η προσπάθεια μας, αλλά πιστεύω πως θα τα καταφέρουμε. Έχουμε ρίξει το βάρος μας εγώ και η αδελφή μου, στην εξασφάλιση υψηλής ποιότητας πρώτων υλών αλλά και στους μοντέρνους και καλαίσθητους χώρους που έχουμε δημιουργήσει στα καταστήματα μας. Αυτό σημαίνει ατελείωτες ώρες καθημερινής εργασίας. Οι χειμερινοί μήνες που θα ακολουθήσουν θα είναι δύσκολοι για όλους μας. Δεν θα ήθελα να κάνω προβλέψεις. Το ασφαλέστερο είναι να… βαδίζουμε και «επιχειρηματικά» μέρα με την ημέρα!».

Γιάννης Παπαγεωργίου

Στο κέντρο της πόλης του Άργους, ο κ. Γιάννης Παπαγεωργίου λίγο μετά το ξέσπασμα της κρίσης, το 2009, δραστηριοποιήθηκε επιχειρηματικά ανοίγοντας ένα «καφέ». Οι δηλώσεις του είναι χαρακτηριστικές: «Αποφασίσαμε να ανοίξουμε μέσα στην κρίση διαθέτοντας «συγκεκριμένη συνταγή». Έχουμε περιορισμένες δαπάνες και λειτουργικά έξοδα. Δίνουμε μεγάλη σημασία και βαρύτητα στον καφέ υψηλής ποιότητας σε συνδυασμό με το σέρβις. Πάντως τα πράγματα είναι δύσκολα. Έχουμε φτάσει στο σημείο να περιμένουμε «πως και πως» μια σημαντική ποδοσφαιρική συνάντηση στην τηλεόραση, για να κάνουμε λίγο τζίρο. Παρά τις φοβερές και φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλουν πολλοί καταστηματάρχες, η μάχη είναι άνιση. Το αυξημένο Φ.Π.Α  αποτελεί τροχοπέδη. Σκεφθείτε πως ο καφές μας, στοιχίζει 0,60 λεπτά και τον πουλάμε στο πλαστικό (Take away) μόλις ένα ευρώ! Και βέβαια, δεν έχω προσθέσει τα λοιπά λειτουργικά έξοδα που αναλογούν σε ένα ποτήρι καφέ. Θα ήθελα να επισημάνω, πως η κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι καταστηματάρχες της εστίασης, είναι εφιαλτική, σε όλη την Πελοπόννησο. Είμαι νόμιμος εκπρόσωπος της Ελληνικής εταιρείας πνευματικών δικαιωμάτων. Διενεργούμε ελέγχους σε καταστήματα σε όλη την περιφέρεια. Το προηγούμενο Σάββατο ήμουν στην ορεινή Κορινθία. Γνωστές κοσμικές ταβέρνες και καταστήματα που άλλοτε ήταν κατάμεστα αυτήν την εποχή, τα βρήκα κλειστά! Αυτό σας το λέω, μετά βεβαιότητας, πως δεν έχει ξαναγίνει!

Οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες. Το μέλλον των μικρών επιχειρήσεων και στην Πελοπόννησο, είναι αβέβαιο ».