Η απίστευτη εξηλιθίωση μεγάλων πληθυσμικών ομάδων

"Φταίει το θερμόμετρο και όχι η αιτία που προκάλεσε τον πυρετό. Φταίει , η ζυγαριά και όχι η λαιμαργία που πρόσθεσε το βάρος".
Το διάβασα, πριν από ένα χρόνο στην "Καθημερινή της Κυριακής" και είπα: "Μεγάλε Γιανναρά, για άλλη μια φορά με μία απλή φράση, περιέγραψες την εποχή σου"
Γράφει και άλλα όμως ο μοναδικός διανοητής της εποχής μας, όπως: "Ήταν κακή η χρονιά που πέρασε, λέει δραματικά ο ολίγιστος πρωθυπουργός μας. Δεν διανοείται την αυτοκριτική, την υποχρέωση να λογοδοτήσει απέναντι στην κοινωνία. Οι οικογένειες, που κληρονομικά διαχειρίζονται το ελλαδικό φέουδο, μεγαλώνουν στους κόλπους τους τους επόμενους παίκτες του ηδονικού παιχνιδιού, και οι όροι του παιχνιδιού μόνο «επικοινωνιακοί». Καθόλου ευθύνη έμπρακτων αποτελεσμάτων της πολιτικής στον κοινό βίο".
Μου θύμησε ακόμη τι είχαν γράψει "Τα Νέα" στις 27 Δεκεμβρίου, του 2010 προσπαθώντας να κάνουν τον GAP να φανεί στα μάτια μας ως πολιτικό ανάλογο των αμερικανών προέδρων. Είχε, τότε, αποκαλύψει η εφημερίδα του καταχρεωμένου ΔΟΛ ότι,
"ο πρωθυπουργός προχώρησε στον ανασχηματισμό του προσωπικού του γραφείου. Το συγκροτούν εκατόν πενήντα (ναι, 150) υπάλληλοι: 45 στη «μονάδα» διοίκησης και οργάνωσης. 16 στην «παραγωγή πολιτικής». 13 για τον «επικοινωνιακό σχεδιασμό». 12 στην «παρακολούθηση του κυβερνητικού έργου». 11 υπάλληλοι θα παράγουν «καινοτομίες». 4 θα συντονίζουν «την υλοποίηση συγκεκριμένων προτεραιοτήτων του κυβερνητικού έργου». 10 θα οργανώνουν τον «απευθείας διάλογο του πρωθυπουργού με τους πολίτες».
Και αναφέρει σκωπτικά ο Μέγας Γιανναράς "οι υπόλοιποι, ώς τους 150 που αναφέρει στον τίτλο της είδησης η εφημερίδα, μάλλον, με φαραωνικά ριπίδια, θα αναψύχουν τους 111 επιτελείς".
Απίστευτα πράγματα. Όχι απλώς εξωφρενικά (και χυδαία στον αμοραλισμό τους) για μια κοινωνία που βυθίζεται στον πανικό οικονομικής καταστροφής, αλλά και προκλητικά στυγνής ανελπιστίας. Το λαϊκό σώμα δεν αντιδρά, δεν καταλαβαίνει, τα αντανακλαστικά του έχουν οριστικά νεκρωθεί.
Και κλείνει το άρθρο του ο Χρήστος Γιανναράς καταγράφοντας μια πικρή διαπίστωση. Μια διαπίστωση που, αν κάποιοι την συνειδητοποιήσουν, ίσως τότε, να αφυπνισθούν και η πατρίδα να ξαναβρεί την χαμένη ελπίδα.
"Αν κατόρθωσε κάτι εντυπωσιακό ο παπανδρεϊσμός στην Ελλάδα, είναι η απίστευτη σε έκταση εξηλιθίωση μεγάλων πληθυσμικών ομάδων: Οσο και αν επιχειρηματολογήσει κανείς μοιάζει μάταιο – η λογική σκέψη και κρίση δεν λειτουργούν. Η τραγική για τη χώρα φιγούρα του μειονεκτικού ηγέτη είναι ακόμα ανεκτή, ο λαός καταπίνει όποιον εξευτελισμό και αν του σερβίρουν έντεχνα".

Αντ. Ι. Γραφεύς