Ο Λυκουρέντζος, οι Φαρμακοποιοί και η "Λουδοβίκειος νοοτροπία"

"Λέει ψέμματα ο κ. Λυκουρέντζος", δηλώνει ο Πρόεδρος των Φαρμακοποιών Αθηνών κ. Λουράντος και προαναγγέλει αποκαλύψεις, που θα δωθούν στην δημοσιότητα αύριο, σχετικά με τα ψευδή στοιχεία που χρησιμοποιεί συνειδητά ο υπουργός Υγείας, προκειμένου να αποσείσει τις πολιτικές και κοινωνικές ευθύνες του για την ταλαιπωρία που υφίστανται τα εκατομμύρια των ασφαλισμένων.
Αφορμή για τις δηλώσεις Λουράντου, τις απεργίες των Φαρμακοποιών και την παράκαμψη του υπουργού Υγείας με προσφυγή στον Πρωθυπουργό, από τον Πρόεδρο του Πανελλήνιου Συλλόγου, ήταν η ανεδαφική, και με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς (ονομάζει τους συλλόγους τους μεσάζοντες) ανακοίνωση του Υπουργού Υγείας, η οποία χαρακτηρίζεται από εκδικητικότητα και "Λουδοβίκειο νοοτροπία".
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΥ

«Ο ΕΟΠΥΥ έχει εξοφλήσει τις δαπάνες προς τα φαρμακεία μέχρι το μήνα Αύγουστο του 2012. Η ανωτέρω μέχρι στιγμής δαπάνη ανέρχεται στο ποσό των 2.278.000.000,00 Ευρώ, ενώ έχει καταβάλλει επιπροσθέτως ποσό πάνω από 170 εκ. ευρώ για την πληρωμή φαρμακευτικών δαπανών, μηνών 11ου – 12ου /2011, που αφορούν τον ΟΓΑ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τον Ν. 4093/12, ο ΕΟΠΥΥ καθίσταται υπερήμερος για τις πληρωμές προς τα φαρμακεία μετά την πάροδο 60 ημερών από την υποβολή προς αυτόν των σχετικών λογαριασμών.
Από τα ανωτέρω αναφερόμενα προκύπτει η προνομιακή αντιμετώπιση εξόφλησης των φαρμακείων, λόγω του ευαίσθητου κοινωνικού χαρακτήρα της δαπάνης αυτής, όσον αφορά τους ασφαλισμένους» υπογράμμισε ο υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Θ. Λυκουρέντζος .
Ακόμη τόνισε «Δυστυχώς οι φαρμακοποιοί συνδικαλιστές με τις πρόσφατες αποφάσεις τους, διακόπτουν την πορεία της μέχρι τώρα συνεργασίας μας. Εκβιάζουν, για μια ακόμη φορά, την ελληνική κοινωνία και την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, μέσω της αδικαιολόγητης συνέχισης των απεργιακών τους κινητοποιήσεων.
Είμαστε πλέον υποχρεωμένοι να επιχειρήσουμε την με κάθε δυνατό μέσο απελευθέρωση της αγοράς των φαρμάκων από τον ασφυκτικό έλεγχο της συνδικαλιστικής ηγεσίας του κλάδου των φαρμακοποιών.
Συγκεκριμένα:
•Με απόφαση του Δ.Σ. του ΕΟΠΥΥ καθιερώνονται οι ατομικές συμβάσεις των φαρμακοποιών και αποκλείονται οι μεσάζοντες φαρμακευτικοί σύλλογοι, οι οποίοι λειτουργούν σε βάρος των ατομικών δικαιωμάτων των μελών τους.
•Με διάταξη νόμου, η οποία κατατίθεται άμεσα στη Βουλή προστατεύεται το ελεύθερο ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων, το οποίο αποσυνδέεται πλήρως από το ωράριο και το καθεστώς της εφημερίας και της διανυκτέρευσης.
Αφαιρείται η δικαιοδοσία επιβολής χρηματικών ποινών από τους φαρμακευτικούς συλλόγους στα μέλη τους, τα οποία εργάζονται με ελεύθερο ωράριο σε εφαρμογή των διατάξεων του νόμου 4052/12, άρθρο 15 και οι μέχρι σήμερα επιβληθείσες ποινές ακυρώνονται, ενώ καλούνται οι διοικήσεις των συλλόγων να επιστρέψουν τα καταβληθέντα ποσά.
Τέλος, επειδή η συνδικαλιστική ηγεσία των φαρμακοποιών αθέτησε την πρόσφατη και προφορική συμφωνία, της 26/11/2012, με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και τον Πρόεδρο του ΕΟΠΥΥ, “περί αναστολής των κινητοποιήσεων και εύρυθμης λειτουργίας των φαρμακείων”, οι προσεχείς πληρωμές των οφειλών του Οργανισμού προς τους παρόχους Υγείας θα γίνονται ισοτίμως προς όλους και δεν θα καταβάλλονται κατά προτεραιότητα προς οποιονδήποτε κλάδο.
Λυπούμεθα, διότι η ομόφωνη αξίωση των συνδικαλιστών φαρμακοποιών, όπως η πολιτική ηγεσία τηρεί μονομερώς και επακριβώς τις δεσμεύσεις της, ενώ οι ίδιοι επιμένουν στην αδιάλλακτη τακτική τους, στερείται ηθικής νομιμοποιητικής βάσεως και είναι ξένη και ανάλγητη προς τις παρούσες δυσμενείς οικονομικές συνθήκες της πατρίδος μας και τις δοκιμασίες τις οποίες υφίσταται η ελληνική κοινωνία. Όταν μάλιστα από τα προαναφερθέντα δεδομένα προκύπτει μια εξαιρετικά υψηλή φαρμακευτική δαπάνη η οποία ταυτοχρόνως αποκαλύπτει και τα υψηλά κέρδη του κλάδου των φαρμακοποιών.
Είναι γνωστό ότι από όποια πλευρά επιδεικνύεται αδιαλλαξία, μόνον αρνητικές συνέπειες προκαλούνται για την πλευρά αυτή και εν προκειμένω για τον κλάδο των φαρμακοποιών. Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες φαρμακοποιοί καλούνται να αξιολογήσουν το γεγονός ότι οι τελευταίες εξελίξεις οφείλονται, αποκλειστικά και μόνον, στην τακτική των συνδικαλιστικών τους εκπροσώπων. Επίσης και όποιες άλλες αποφάσεις ακολουθήσουν, στην ίδια αιτία θα οφείλονται, αν άμεσα δεν ανασταλούν οι αδικαιολόγητες κινητοποιήσεις, τις οποίες με πρωτοβουλία τους και εισηγήσεις τους οι συνδικαλιστές επιβάλλουν».