Είμαι ο Λαός!

Δημήτρης Γκίκας

Υπ. Δρ. Πολιτικής Φιλοσοφίας

 Υποψήφιος Ευρωβουλευτής

Εθνικού Μετώπου

Δεν είμαι πολιτικός με την ευφυία του Βενιζέλου που, για να σώσει το… τομάρι του, συνεργάζεται με εκείνους που, ως πρότινος, έβριζε!
Δεν είμαι πολιτικός που δρω, όπως ο Τσίπρας, σαν πρόεδρος δεκαπενταμελούς σχολικού συμβουλίου και συμπεριφέρομαι σα να μη με νοιάζει διόλου η χώρα μου!
Δεν είμαι μεγαλοδημοσιογράφος, σαν τον Θεοδωράκη, που ξαφνικά πολιτεύεται δίχως προτάσεις, δίχως όραμα!
Δεν είμαι μεγαλοεπενδυτής που περιμένω να πέσουν κι άλλο οι μισθοί της πείνας, για να κερδίσω εκατομμύρια.
Δεν είμαι τράπεζα που, ό, τι και να γίνει, θα διασωθώ, συνεχίζοντας το... ευάρεστο έργο μου.
Είμαι ο λαός, ο... υπερήφανος και... κυρίαρχος! Που είμαι άνεργος, υποαπασχολούμενος, συνταξιούχος του δίφραγκου και που βλέπω το βιοτικό μου επίπεδο, το δικό μου και των παιδιών μου, να πέφτει. Που είμαι αποκλεισμένος από κάθε "δημοκρατική" διαδικασία, αφού μου απαγόρευσαν ακόμη και να εκφράσω άποψη για τα Μνημόνια. Που διασύρεται η εθνική μου κληρονομιά, που ευτελίζεται ο πολιτισμός και η ιστορία μου. Που δεν μπορώ να πανηγυρίσω τη…. μεγάλη επιτυχία (success story) του ελέω Τρόικας Πρωθυπουργού να θεωρούμαστε χρεοκοπημένοι, και κερατάδες και... δαρμένοι. Που μου κουνάνε το δάκτυλο ξένοι τιποτένιοι και τυχάρπαστοι αλλά και Έλληνες προδότες, επειδή δεν είμαι ευχαριστημένος που σε 20 χρόνια από σήμερα μπορεί και να... γίνω καλύτερα! Που βλέπω τη χώρα μου να λεηλατείται, να ποδοπατάται, να λοιδωρείται και πρέπει, λέει, να αισθάνομαι εγώ αποκλειστικά υπεύθυνος γι’ αυτό, ενώ οι λοιποί που ζούσανε και ζούνε σε βάρος της πλάτης μου έχουν το θράσος τώρα να με κατηγορούνε κι από πάνω!
Όμως, σας έχω νέα! Τούτος δω ο λαός δεν μένει για πολύ στα Τάρταρα! Τούτος δω ο λαός έχει μάθει στα δύσκολα. Έχει τη λευτεριά στο αίμα του, την ελπίδα στην καρδιά του και τα μάτια του, όσο κι αν είναι θολά από τον πόνο και την πίκρα, δεν χάνουν ποτέ την αποφασιστικότητά τους. Τούτος δω ο λαός γνωρίζει να παλεύει, να αγωνίζεται, να ξαναφτιάχνει απ’ τα ερείπια της ζωής του πολιτισμό. Να ξεφεύγει απ’ το σκοτάδι και να λούζεται στο φως. Τούτος δω ο λαός ξέρει να μάχεται, κι απ’ τα χαλάσματα να φτιάχνει αριστουργήματα. Αυτός είν’ ο λαός!

«Κι αν εξεράθη το κλαρί, πάντα χλωρή ‘ν’ η ρίζα

και μένει πάντα ζωντανό, ή ρόβι φάγ’ ή βρίζα

αυτό το βόιδι το μανό, π΄όσο βαθιά ρουχνίζει

τόσ’ εύκολα μυγιάζεται κι ανεμοστροβιλίζει

ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΟ ΚΡΑΖΟΥΝΕ ΛΑΟ. ΘΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΚΑΡΙΚΙ

ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΜΕ ΦΤΕΡΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟ ΣΚΟΥΛΗΚΙ...

.... Καλλίτερα το βρόχο,

ΠΑΡΑ ΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΣΤΗ ΓΗ! Άρα κατάρα το’ χω

Θά’ φηναν λάκκωμα βαθύ και θα’ταν μέγα κρίμα

Τιμή να θάψω κι όνομα μέσα σ’ αυτό το μνήμα!»

 (Α. Βαλαωρίτης, απόσπασμα από τον Φωτεινό).

Δημήτρης Γκίκας

Φιλόλογος, Υπ. Δρ. Πολιτικής Φιλοσοφίας

Διευθυντής Επικοινωνίας Εθνικού Μετώπου

Υποψήφιος Ευρωβουλευτής