ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ: Δεν είναι απεργία, είναι ανεργία

Πάνος Χατζηγεωργιάδης:
υποψήφιος Ευρωβουλευτής
με το Εθνικό Μέτωπο

Άρθρο του Πάνου Χατζηγεωργιάδη*

 υποψήφιου ευρωβουλευτή του Εθνικού Μετώπου

Το να αναφέρεται κάποιος σήμερα στην «Εργατική Πρωτομαγιά» σε μια χώρα με τον κοινωνικό και οικονομικό της ιστό σε πλήρη διάλυση, τυλιγμένο τον ζοφερό μανδύα της ανεργίας, ακούγεται μάλλον ως σχήμα οξύμωρο, το οποίο βολεύει ενδεχομένως όσους έφεραν τον τόπο σε αυτήν την συγκεκριμένη κατάσταση. Με πλήθος λαού στοιβαγμένο στα συσσίτια της απόγνωσης, όπου αρκετοί εξασκούν την ελεημοσύνη τους (ο καθένας για τους δικούς του λόγους), δεν είναι ποτέ δυνατόν κάποιος εχέφρων και αντικειμενικός παρατηρητής να θεωρεί πως η χώρα μας βρίσκεται κοντά στην έξοδο από την κρίση.

Μια κρίση την οποία οι ίδιοι την δημιούργησαν, διαμέσου του παλαιοδικομματισμού του πάλαι ποτέ κραταιού δίπολου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, καθώς και οι νέες «δημιουργίες» του διαπλεκόμενου συστήματος όπου απλώς αλλάζουν όνομα, αλλά ποτέ τακτικές και πρόσωπα. Τουναντίον διαφαίνεται ξεκάθαρα πλέον, και στον πλέον αδαή, το πόσο βαθαίνει αυτή η κατάσταση της απόλυτης αναξιοπρέπειας για τους πολλούς και του τεράστιου κέρδους για τους λίγους.

Η πείνα και η ανέχεια χτυπά ολοένα και περισσότερες πόρτες σε αυτόν τον τόπο με σκοπό την πλήρη εξαθλίωση ενός λαού υπερήφανου, ο οποίος έπεσε στην παγίδα του να θεωρήσει «ανάπτυξη» τα δανεικά χωρίς ιδανικά και να φερθεί σκεπτόμενος το προσωπικό συμφέρον πολλές φορές και ενάντια στο σύνολο, το δε μνημόνιο και η τρόϊκα που δεν είναι άλλοι από τα απλά γκαρσόνια που έφεραν τον λογαριασμό έπειτα από χρόνια ασυδοσίας, ψεύδους και ανεξέλεγκτης ζωής, είναι το απόλυτα φυσικό αποτέλεσμα.

Το πραγματικό έγκλημα για το οποίο και οφείλουμε να καταδικάσουμε πρωτίστως συνειδησιακώς το πολιτικό προσωπικό αυτής της χώρας τα τελευταία τουλάχιστον 40 χρόνια της Μεταπολίτευσης, δεν είναι τόσο το μνημόνιο, αλλά ο δηλητηριασμός μιας ολάκερης κοινωνίας με νοοτροπίες που οδήγησαν σε μια βαθιά κρίση πνεύματος και διέλυσαν το αίσθημα της κοινωνικής αλληλεγγύης, χάριν ενός κακώς εννοούμενου εγωισμού. Στο Εθνικό Μέτωπο δεν πολεμούμε τόσο τα πρόσωπα του συστήματος της διαπλοκής, μιας και αυτά μπορεί να αλλάξουν από καιρού εις καιρόν, αλλά τις νοοτροπίες που εκτρέφουν καθημερινά την «Λερναία Ύδρα της κατά το δοκούν δημοκρατίας», η οποία επικράτησε στον τόπο.

Σε λίγες ημέρες καλούμαστε άπαντες να αλλάξουμε με την ψήφο μας τις επιλογές μας ως τα τώρα, καλούμαστε να αποφασίσουμε για το μέλλον μας ως Ελλάδα πρωτίστως, αλλά και τον ρόλο μας μέσα σε αυτή την Ευρωπαϊκή Ένωση, που και eκείνη δεν ξέρει τι είναι και στην παρούσα της μορφή δείχνει να μην μπορεί να βρει το γεωπολιτικό και πολιτικό της στίγμα, δείχνει να έχει και εκείνη καταστεί έρμαιο του γερμανικού ηγεμονισμού, άβουλη και το χειρότερο χωρίς πρόθεση να αλλάξει τα πράγματα, κάτι που αναγκαστικώς ενισχύει τον ευρωσκεπτικισμό.

Τα κοινωνικά αιτήματα που γιορτάζονται αυτή την πρώτη ημέρα του Μαΐου κάθε χρόνο, δείχνουν όλο και πιο ανέφικτα και εμείς οφείλουμε τούτες τις στιγμές της βαθιάς κρίσης να σκεφτούμε ψύχραιμα και να επαναπροσδιορίσουμε πολλά από τα ζητήματα που αφορούν εμάς, αλλά ίσως το κυριότερο τις επερχόμενες γενιές. Ας μην ξεχνά δε ποτέ κανείς πως η ιστορία διαμορφώνεται τόσο από την συμμετοχή όσο και από την αποχή μας στα πράγματα και πως ενώ όλες οι μέρες είναι οι ίδιες, ο άνθρωπος γράφει την ιστορία.

*Ο Πάνος Χατζηγεωργιάδης

είναι λογοτέχνης και δημοσιογράφος