Δούλευε… Πλήρωνε… Σκάσε …και μη μιλάς!

Γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Είναι οι ίδιοι άνθρωποι. Αυτοί που με τις πράξεις τους ή τις παραλήψεις τους, έφεραν την Ελλάδα και τους Έλληνες στο χειρότερο σημείο από το 1900 και μετά.

Είναι οι ίδιες οικογένειες που κυβερνούν μέσα από την αλυσίδα της διαδοχής, με την οποία μας έχουν αλυσοδέσει. Είναι τα ίδια κόμματα που αλλάζουν όνομα και περιτύλιγμα, κρατώντας αναλλοίωτα τα εθνοκτόνα συστατικά τους. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που εφαρμόζουν σ’ αυτόν τον Λαό την τακτική της εξαπάτησης και της εικονικής πραγματικότητας.

Μαζί τους και οι πάσης φύσεως επαγγελματίες λακέδες της εξουσίας και οι διάφοροι ονειροβατούντες αγράμματοι της πολιτικής.

Δεν σας προσφέρω τίποτα καινούριο λέγοντας όλα αυτά. Αξίζει τον κόπο, όμως, να σας επισημάνω τρεις κινήσεις που δείχνουν την ανυπαρξία πολιτικής ηθικής στα επιτελεία ή στο μυαλό των συνεταίρων.

Κίνηση πρώτη:

Παγίδευσαν και εξουδετέρωσαν, με διαφορετικό τρόπο τα πολιτικά πλευρά τους. Την ΔΗΜΑΡ, την κατέστησαν αναξιόπιστη στον χώρο της αριστεράς, οδηγώντας την στην διάλυση. Την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ την εξουδετερώνουν και την καθιστούν αποκρουστική συνδέοντάς την με ότι πιο βρώμικο και  περιθωριακό  μπορεί να επινοήσει ο παγκοσμιοποιημένος εγκέφαλός τους.

Κίνηση Δεύτερη:

Αδρανοποίησαν, εξαγόρασαν ή εγκλώβισαν τους βουλευτές τους, επιτυγχάνοντας έτσι το νομιμοφανές περιτύλιγμα των ενεργειών τους. Όσοι αντέδρασαν, με το πρώτο κιχ βρέθηκαν στην απ’ έξω. Πέρασαν από την κατηγορία των προνομιούχων στην κατηγορία των «δούλευε… πλήρωνε… σκάσε και μη μιλάς».  (Σας θυμίζω ότι ένας από αυτούς που άκριτα υπέγραφαν τους Παπανδρεϊκούς μνημονιακούς νόμους, αυτοκτόνησε στον Βόλο και ένας άλλος μετανάστευσε στην Γερμανία για να ανοίξει εστιατόριο). Το μήνυμα δόθηκε στους υπόλοιπους ήταν ξεκάθαρο «Διάλεξε, με εμάς και τα προνόμιά σου ή με τον Λαό και τις υποχρεώσεις σου».

Κίνηση τρίτη:

Όταν οι ανοχές των υποτακτικών βουλευτών ξεπέρασαν το όριο (έβλεπαν ότι με αυτά που κάνουν είναι χαμένοι ούτως ή άλλως) έβαλαν εμπρός γνωστά κοινοβουλευτικά τερτίπια. Άλλους, τους πιο δικούς τους, τους βόλεψαν στην Ευρώπη (δείχνοντας πως το σύστημα έχει και εναλλακτικές λύσεις). Άλλους τους υπουργοποίησαν ή τους βόλεψαν σε μεγάλους οργανισμούς και σε άλλους υποσχέθηκαν την εκλογή χωρίς σταυρό.

Το αδιέξοδο της ανάγκης υπερψήφισης νέων μέτρων, την αντιμετώπισαν με το κλείσιμο της Βουλής και την λειτουργία τμημάτων με μεταβαλλόμενη και ελεγχόμενη σύνθεση (πάντοτε θα υπάρχουν οι πρόθυμοι που θα λένε ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ). Τώρα, που η Βουλή άνοιξε και μία ακόμη ομάδα παράλογων μέτρων πρέπει να επιβληθούν πίσω από την κουκούλα ενός κάποιου νόμου, τους βάζουν όλους μπροστά στο αδιέξοδο της ψήφου εμπιστοσύνης και συγχρόνως τους δίνουν την κάλυψη για ότι επακολουθήσει. Βλέπετε, όπως προβλέπουν οι νόμοι και τα κιτάπια, μετά την ψήφο εμπιστοσύνης και μέχρι τις Προεδρικές εκλογές, δεν θα μπορεί να τεθεί σε αμφισβήτηση η αρχή της δεδηλωμένης.

Τους μαντρώνουν λοιπόν, ΜΕ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥΣ βεβαίως. Και για να είμαστε ειλικρινείς… με την δική μας ανοχή που παριστάνοντας την στρουθοκάμηλο, κρύβουμε το κεφάλι μας κάτω από το θάμνο λέγοντας ότι… δεν υπάρχει το κοπάδι με τις ύαινες που έρχονται να με κατασπαράξουν.