Η Πατριωτική παράταξη, ενωμένη και συνεπής οφείλει να δώσει ιδεολογικές μάχες

Ανδρέας Μητσόπουλος

Γράφει ο Ανδρέας Μητσόπουλος -Δικηγόρος

          

Με εμφυλιακές πρακτικές της περιόδου 1946-1949, θα πολιτευθεί στις εθνικές εκλογές που θα διεξαχθούν σε κάθε περίπτωση μέσα στο 2015, το δήθεν σύγχρονο ακροαριστερό συνονθύλευμα του ΣΥΡΙΖΑ, με τις απίθανες συνιστώσες του που θυμίζουν ΒΑΒΕΛ και η καθεμιά έχει ως πολιτικό πρότυπό της, κάποιον ηγέτη των απάνθρωπων πρώην δικτατορικών καθεστώτων του «ανύπαρκτου σοσιαλισμού». Ενός «σοσιαλισμού» που βασάνισε ζωές, όπου επιβλήθηκε και μετά την πτώση του φάνηκαν ξεκάθαρα οι αβελτηρίες του, αφού η φτώχεια που γέννησε και η έλλειψη ηθικών αξιών που δεν καλλιέργησε, οδήγησαν τους υπηκόους του πρώην Ανατολικού μπλοκ, στη μαφία, στα κυκλώματα της σκληρής εγκληματικότητας και στα πορνεία της Δυτικής Ευρώπης.

          Η Ελλάς από την άλλη, μολονότι το 1949 γλίτωσε στο παρά πέντε την περιπέτεια του «σοσιαλισμού», είναι σήμερα η μόνη χώρα που υφίσταται την παντοκρατορία της αριστερίστικης-διεθνιστικής ιδεοληψίας, έστω κι αν δεν επιβλήθηκε ποτέ επίσημα ο σταλινισμός.

          Από το 1974 και μετά, οι κυβερνήσεις της Κεντροδεξιάς, για χάρη της εθνικής συμφιλίωσης, έδωσαν συγχωροχάρτι στην Αριστερά για τα εγκληματικά της λάθη και εδραίωσαν όσο μπορούσαν την Δημοκρατία.             

          Αυτή η διαλλακτικότητα της Πατριωτικής Παράταξης όμως, εννοήθηκε από την Αριστερά ως αδυναμία και έγινε εκμεταλλεύσιμη, ώστε να απαξιωθεί η ιστορία, το παρόν και το μέλλον της Παράταξης, με αποτέλεσμα το αριστερόστροφο πολιτικό σύστημα που αναπτύχθηκε, να επιδοθεί σε μια διαστρεβλωμένη και ατεκμηρίωτη προπαγάνδα των τότε ηττημένων, που καταδίκαζε ως φασίστα και ακροδεξιό, όποιον πίστευε στα ελληνορθόδοξα ιδεώδη και στον οικονομικό φιλελευθερισμό, μόνο και μόνο επειδή ο σταλινισμός ήταν αντίθετος σε αυτά.

          Αυτό το αριστερόστροφο σύστημα, υποδαύλιζε πάντα τα πάθη του παρελθόντος και ακόμα και σήμερα καθυβρίζει τους νεκρούς της Πατριωτικής Παράταξης, χαρακτηρίζοντάς τους «φασίστες».

          Η  ευθύνη  για  την  απαξίωση  αυτή, βαραίνει δυστυχώς και την ίδια την Κεντροδεξιά παράταξη, η οποία από τη δεκαετία του ΄90 μέχρι σήμερα, απώλεσε το ιδεολογικό της στίγμα, δυσαρεστώντας έντονα την Παραδοσιακή Λαϊκή Δεξιά, γιατί χωρίς λόγο διακατέχεται από φοβικά σύνδρομα ενοχής όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με την Αριστερά, η οποία εδώ και 40 έτη απολαμβάνει την ιδεολογική κυριαρχία που της εξασφαλίζουν τα μεγάλα ΜΜΕ, δεν ζήτησε ποτέ «συγγνώμη» για το παρελθόν της και σήμερα μέσω του νεοσταλινικού ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας, εκμεταλλευόμενη την δύσκολη οικονομική συγκυρία της Πατρίδας μας.

          Μετά από 40 έτη απαξίωσης και με την Αριστερά να βρίσκεται πλέον προ των πυλών της εξουσίας, ήλθε επιτέλους η ώρα για σκληρό ιδεολογικό αγώνα της Πατριωτικής Παράταξης. Ενωμένης, ενάντια στην υποκριτική και δήθεν σύγχρονη Αριστερά, η οποία επιδιώκει τη μεγάλη «ρεβάνς», για να διαλύσει κάθε ίχνος κοινωνικής συνοχής και κάθε μορφή ατομικής ελευθερίας στην Ελλάδα. Για να αλλοιώσει την εθνική δομή της χώρας και να ξανακάνει πλιάτσικο στις περιουσίες των Ελλήνων πολιτών, αυτή τη φορά μέσω της δέσμευσης των τραπεζικών μας καταθέσεων και μέσω της λαϊκίστικης πολιτικής που μας οδηγεί στη δραχμή. Και στον αγώνα αυτό απαιτείται η συμβολή όλων των δυνάμεων της Παράταξης, από τον υγιή φιλελευθερισμό μέχρι την καθαρόαιμη Εθνικο-Λαϊκή Δεξιά.

Στην παρατεταμένη προεκλογική περίοδο που ήδη διανύουμε, οφείλουμε να καταδείξουμε και να συγκρίνουμε τις διαφορετικές πολιτικές της Πατριωτικής Παράταξης και του ΣΥΡΙΖΑ, για να καταλάβει μέχρι και ο πλέον απληροφόρητος πολίτης, ποια είναι η ορθή πολιτική επιλογή. Πρέπει να αποφασίσουμε στις Εκλογές που πλησιάζουν, τι πραγματικά θέλουμε για την Ελλάδα και τους Έλληνες.

1. Ευρωπαϊκή Ελλάδα ή τριτοκοσμική, τύπου Β. Κορέας;

2. Ευρώ ή Δραχμή;

3. Ασφάλεια και Εθνική Ομοιογένεια ή λαθρομεταναστολαγνεία και αριστερο-νεοταξίτικο πολύ-πολιτισμό;

4. Ιδιωτική πρωτοβουλία ή κρατικοδίαιτους ΠΑΣΟΚΟΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ εργατοπατέρες, στις κρατικοποιημένες (αν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ) τράπεζες, ΔΕΚΟ και ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ;

5. Μείωση των φορολογικών συντελεστών ή υπερφορολόγηση των επιχειρήσεων από το ΣΥΡΙΖΑ που θα βάλει κι άλλα λουκέτα και θα αυξήσει την ανεργία;

6. Σεβασμό στις περιουσίες των πολιτών ή δέσμευση των τραπεζικών μας καταθέσεων από τη νεοσταλινική λαίλαπα;

7. Εθνική υπερηφάνεια και στιβαρή εξωτερική πολιτική ή άκρατο ενδοτισμό σε Τουρκία και Σκόπια;

8. Σύσταση ΑΟΖ ή «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια» όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ακροαριστερές συνιστώσες του;

9. Εθνική Παιδεία και σφυρηλάτηση υψηλού εθνικού φρονήματος στα Ελληνόπουλα ή απαξίωση των Ηρώων του 1821 από τους ανιστόρητους προπαγανδιστές του ΣΥΡΙΖΑ;

10. Σεβασμό και βελτίωση του κύρους της Εκκλησίας ή αποθρησκοποίηση των Ελλήνων;

11. Δίκαιη και Αυστηρή (όπου πρέπει) Δικαιοσύνη ή αποποινικοποίηση των ναρκωτικών και σύντομη αποφυλάκιση για τους στυγνούς εγκληματίες;

12. Αξιόμαχες Ένοπλες Δυνάμεις και Σώματα Ασφαλείας ή αφανισμό αυτών από το ΣΥΡΙΖΑ, που σιχαίνεται τους Ένστολους, διαχρονικά και κατά τρόπο συμπλεγματικό;

Οι επόμενες Βουλευτικές Εκλογές θα έχουν ως διακύβευμα, μόνο το καλό της Πατρίδας και όχι προσωπικές και κομματικές φιλοδοξίες. Και γι’ αυτό θα είναι πιο δύσκολες, πιο σκληρές, πιο ωραίες και σίγουρα νικηφόρες.

ΚΑΛΟ ΑΓΩΝΑ…ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.

                                                       

                                       ΑΝΔΡΕΑΣ  ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

                                                                                               ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ    

                                     ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ  ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

                                    “Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΛΑΪΚΗ ΔΕΞΙΑ

                                                           ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ”