Ο Σταϊκόπουλος τους θωρεί … μα δεν μπορεί…

Συμπληρώνονται 25 χρόνια από την ημέρα που πρωτόγραψα για την σπασμένη λαβή της σπάθας του Στάϊκου Σταϊκόπουλου. 

Ήταν ένα σχόλιο που είχε δύο σκέλη. Το δεύτερο αναφερόταν στον Καποδίστρια που είχε μείνει χωρίς δάχτυλα.

Έκτοτε, τα δάχτυλα του Καποδίστρια αποκαταστάθηκαν δύο φορές. Ίσως γιατί ήταν πολιτικός… ίσως γιατί ήταν στη μόστρα του Ναυπλίου.

Τη Σπάθα του Πορθητή του Παλαμηδιού, δεν θέλει κανένας να το αποκαταστήσει. Γιατί; 

Μήπως φοβούνται πως αν ο μαρμαρωμένος ήρωας μπορούσε να τραβήξει τη σπάθα του, θα ξεθηκάρωνε και θα έπαιρνε κεφάλια από κάποιους εκ των υπουργών που, τάχατες τάχατες του αποδίδουν τιμές και από πίσω «τουρκεύουν και πάλι τον ελληνισμό»;

Είμαι περίεργος να δω αν θα χρειαστεί να αναδημοσιεύσω το σχόλιο αυτό, εμπλουτισμένο, του χρόνου.

Π.Ι.Δ.