Δεν σε φοβάμαι 2016… Θα σε νικήσω!

Γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Ένα ολόκληρο χρόνο, πολιτικοί και δημοσιογράφοι σου προετοίμαζαν το δρόμο γράφοντας το σενάριο. Απογοήτευση… Μαυρίλα και Καταστροφή.

Ήρθες γεμάτο αλαζονεία, με την απαίτηση να προσκυνήσουν φοβισμένοι, οι Έλληνες, για όσα δεινά φαντάζονται πως τους επιφυλάσσεις. Φτώχεια… Πείνα και Δυστυχία.

Μαζί σου έρχονται, ακόλουθοι πλιατσικολόγοι, όλοι εκείνοι που προσπαθούν να γίνουν κληρονόμοι. Εταίροι… Σύμμαχοι και Δανειστές.

Πίστεψες ότι τούτος ο Λαός, ο ένας και μοναδικός, θύμα της ευπιστίας του, θα περιμένει το αναπόφευκτο. Ταπείνωση… Εξάρτηση και Αφανισμό.

Ανθρώπινο το αίσθημα του φόβου. Και το σκοτάδι το βαθύ, πάντα πριν το ξημέρωμα, παίζει μαζί μας.

Όμως…

Δεν σε φοβάμαι 2016. Ούτε εσένα, ούτε αυτούς που σε σχεδίασαν… τους καταπατητές που έρχονται μαζί σου.

Δεν σε φοβάμαι 2016. Είσαι η χρονιά που οι ντόπιοι σύμμαχοί σου θα χαθούν. Θα σβήσουν και οι δημοσιογράφοι της διαπλοκής. Όσο για την καταστροφή… καλά να είμαστε και θα τα φτιάξουμε και πάλι.

Δεν σε φοβάμαι 2016. Από την κρίση βγαίνω πιο σοφός. Αρνούμαι την ταπείνωση, και τη χαρά του αφανισμού δεν θα στην δώσω. Στο δόγμα του αναπόφευκτου εγώ υψώνω τη Δύναμη της θέλησης της ράτσας.

Δεν σε φοβάμαι 2016. Θα σε Νικήσω! Θα σε νικήσω και θα σε δω να φεύγεις ηττημένο. Στα τάρταρα της ιστορίας θα σε στείλω, εσένα και όλα αυτά τα δουλικά που πίστεψαν ότι μπορούν μαζί μου να βάλουν.

Είσαι ο προθάλαμος μιας άλλης εποχής. Στο χρόνο σου αρχίζει ένας κύκλος. Αυτός, της παρακμής που τελειώνει. Είσαι η χρονιά που θα φανούν οι αυριανοί, ελεύθεροι, Ηγέτες. Στη νέα τάξη της πολιτικής ορθότητας, καθώς τελειώνεις, θα φωνάξω:

«Με ποιους ανθρώπους θέλησες εχθρέ να πολεμήσεις,

τους Έλληνες …που φτιάχτηκαν με εντολή της φύσης»;

Δεν σε φοβάμαι 2016. Θα σε Νικήσω!