Κάποτε στα Δίδυμα το καλοκαιράκι…

«Κοιμόμασταν στις αυλές τα βράδια του καλοκαιριού
ξέγνοιαστοι βρε παιδάκι μου, μπορείς να το καταλάβεις αυτό»; 

Θυμάται τις παλιές καλές εποχές,  με εκείνα τα χαρακτηριστικά που αναδείκνυαν  τα πολύτιμα προνόμια της ζωής στην επαρχία…

«Κοιμόμασταν στις αυλές τα βράδια του καλοκαιριού ξέγνοιαστοι βρε παιδάκι μου, μπορείς να το καταλάβεις αυτό; Ήταν η πρώτη τοποθέτηση του, όταν ερωτήθηκε  πως βλέπει σήμερα τα πράγματα, έχοντας ο ίδιος συμπληρώσει το ογδοηκοστό έτος της ηλικίας του…

Τυροκόμος ήταν στο επάγγελμα ο κ. Νίκος Αργείτης, που συναντήσαμε την περασμένη Τετάρτη στα Δίδυμα… «Δεν βλέπεις σήμερα τι επικρατεί»; Μου αποκρίθηκε στην συνέχεια… «Κάγκελα και αμπάρες παντού...Στα παράθυρα, στις πόρτες… Όσο για εκείνη την ξεγνοιασιά των περασμένων και προπερασμένων δεκαετιών… Που να τολμήσεις να κοιμηθείς έξω το καλοκαιράκι…

Ακόμη και μέσα στο σπίτι κλειδαμπαρωμένος έχεις μια έγνοια, με όλα αυτά που ακούς να συμβαίνουν γύρω… Εμείς τουλάχιστον, ζήσαμε και «ανθρώπινες» εποχές που πολύ φοβάμαι, πως δεν θα ξανάρθουν», μας είπε ο κ. Νίκος… «Τα νέα παιδιά είναι χαμένα και απελπισμένα", αναφώνησε κουνώντας με νόημα το κεφάλι, για όλα αυτά που έρχονται…