Οι απόκριες τελείωσαν. Οι μασκαράδες του διαδικτύου θα συνεχίσουν να υπάρχουν;

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Ο ένας βγήκε και μίλησε για αυλικούς. Ο άλλος έγραψε για ημέτερους. Ο τρίτος για υποστηρικτές και ο τέταρτος για λίστες ντροπής. Και όλα αυτά γιατί ο Δημοτικός Οργανισμός ΔΟΠΠΑΤ, όμορφα και φανερά, διέθεσε ένα κονδύλι, περίπου 2.500 ευρώ, για προβολή των εκδηλώσεων του καρναβαλιού του Δήμου Ναυπλιέων, επιλέγοντας ένα πλήθος Μέσων Επικοινωνίας, Τοπικών, Περιφερειακών και Πανελλαδικής εμβέλειας.

Και ενώ παρακολουθώ με κατάπληξη έναν ξεπεσμένο πρεφαδόρο και έναν πρώην ειδικό συνεργάτη να ξεκατινιάζονται και να διαστρέφουν την πραγματικότητα, τροφοδοτώντας με δηλητήριο και βοθρολυμματικές σκέψεις την κοινωνία, μου έρχεται ένας βιοπαλαιστής δημοσιογράφος και μου λέει. «Ο Παπαδόπουλος είναι έξω φρενών μαζί σου, για το άρθρο που έγραψες με τίτλο ‘’Λιγούρηδες, Κακομοίρηδες, Ψιλοεκβιαστές και Εξαγοραζόμενοι‘’.

Βλέποντας την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό μου ολοκλήρωσε την πρότασή του «Θεωρεί ότι συμπεριλαμβάνεις και αυτόν μέσα στους ‘’Λιγούρηδες, Κακομοίρηδες, Ψιλοεκβιαστές και Εξαγοραζόμενους‘’. Επειδή την ίδια σκέψη μπορεί να έχουν κάνει και άλλοι, δηλώνω κατηγορηματικά ότι ο έγκριτος φωτορεπόρτερ δεν μου έδωσε ποτέ αφορμή να τον αποκαλέσω έτσι.

Αν όμως ένοιωσε θιγμένος προκύπτει ένα θέμα. Και το θέμα είναι απλό. Γιατί έβαλε τον εαυτό του μεταξύ του εσμού των ερπετών; Και επειδή δεν συνηθίζω να κρύβω τις σκέψεις μου, γιατί δεν διαμαρτυρήθηκε όταν οι ‘’Λιγούρηδες», οι «Κακομοίρηδες», οι «Ψιλοεκβιαστές» και οι «Εξαγοραζόμενοι», έθιγαν επαγγελματικές υπολήψεις μόνο και μόνο γιατί δεν συμμετείχαν στην κατανομή του ποσού των 200 ευρώ (που έγινε με ισοπεδωτικά και οριζόντια κριτήρια).

Δύο από αυτούς, που παριστάνουν τους τιμητές, υπήρξαν για μεγάλο διάστημα τρεφόμενοι από δημοτικά ταμεία του Δήμου Ναυπλιέων στο παρελθόν, παράλληλα με τις δουλειές που έκαναν. Ένας τρίτος ζει ακόμη υποστηριζόμενος από τους ανθρώπους του κόμματος που κυβερνά. Και μια τέταρτη, που είχε συνηθίσει να ζει από «τα χαμόγελα της δημοτικής εξουσίας», τώρα σιτίζεται από κάποιους της παραεξουσίας.

Αυτοί είναι οι ντενεκέδες που κάποιοι χρησιμοποιούν για να παράγουν θόρυβο, υποθέτοντας πως έτσι προκαλούν την προσοχή του κόσμου. Είναι οι αυτοπαρουσιαζόμενοι ως «αδιάφθοροι» ελπίζοντας ίσως πως θα βρεθεί κάποιος διαχειριστής δημόσιου χρήματος για να τους ξαναβάλει σε κάποιες, πως τις είπε ο τέως ειδικός συνεργάτης; νέες λίστες ντροπής!

Όσο για κάποιους καλόπιστους δημοσιογράφους της μπλογκόσφαιρας, που όμως δεν γνωρίζουν επαρκώς την ελληνική γλώσσα, ας προσέξουν περισσότερο. Και για να καταλάβουν τι εννοώ, τους αναφέρω ένα παράδειγμα. Οι πολιτικοί δεν είναι όλοι κλέφτες και πουλημένοι. Όμως τους λένε όλους κλέφτες και πουλημένους απαξιώνοντας ένα θεσμό αναγκαίο για την λειτουργία του πολιτεύματος. Ούτε και οι δημοσιογράφοι είναι όλοι όργανα εξαγοραζόμενα. Γι’ αυτό, ότι έχει να πει ο καθένας, από εδώ και πέρα, επωνύμως και με επιχειρήματα.

Το τέλος της ανωνυμίας και η κατάργηση των γενικοτήτων είναι η μόνη συνταγή υπευθυνότητας και εκκαθάρισης του τοπίου στον θολό κόσμο των δημοσιογραφούντων.

Και μια που τον προτείνω, είναι λογικό το να δεσμεύομαι και να τον ακολουθήσω.