Της Ειρήνης Κορδώνη
Σάββατο 10/2/2018.....

σα να ταυτίζεται η αισιοδοξία με το φως.....
σα να πατάμε το διακόπτη της ψυχής μας...
επειδή όλοι το βλέπουμε με τα μάτια μας.
..... Εκείνο το ομιχλώδες Αρκαδικό τοπίο,
το βροχερό και το υγρό, αναζητήσαμε....
σαν κάθαρση, σαν λύτρωση, σαν διαφορά.
Ολόγυμνο τ΄ ανταμώσαμε και καθάριο,μέσα απ΄ την καταπράσινη προσευχή της υποδοχής των ελάτων...
φιλόξενο, ζεστό και ανυπόμονο μέσα απ΄τη ρουτίνα της μοναξιάς βγαλμένο.....
μα γοητευτικό, όσο ποτέ άλλοτε, μ΄ εκείνη τη μοναδικότητα
της παραδομένης απόλαυσης...
έχοντας μια βαθιά και ασφαλή επίγνωση,....
...Κι άλλαζε πρόσωπα και φορεσιές, κι έπαιζε μαζί μας, και μας έκανε όλα τα χατήρια, ...
για να το ανακαλύψουμε,...
για να ταυτιστεί η ευαισθησία μας, με τα μάτια του νου μας,
πίσω από τον ήλιο και το φως να δουμε,την ομιχλώδη ελληνική γοητεία.
.....Και καθώς οι στάλες τις βροχής κυλούσαν χορευτικά στο τζάμι, με φόντο το ΄΄τοπίο στην ομίχλη΄΄,.....
μέσα υψώνονταν σα δέηση οι ανθρώπινες φωνές και
το κόκκινο κρασί στα ποτήρια....
Καλή Χρονιά Συνάδελφοι και Φιλοι...
ΚΑΛΗ κι ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου