Ένας… απολίτιστος που μας χάλασε την εικόνα!

Κυριακή πρωί.  Φεύγουμε από το Ναύπλιο με άλλους τρεις φίλους και φτάνουμε στο Σύνταγμα της Αθήνας. Στόχος μας να επισκεφθούμε το μουσείο της Ακρόπολης. Ως Έλληνες και εμείς να δούμε από κοντά τα θαύματα των προγόνων μας και να νιώσουμε υπερηφάνεια για την ανωτερότητά μας ως λαός. Ειδικά τώρα που βαλλόμαστε πανταχόθεν.
Ανεβαίνοντας την Διονυσίου Αεροπαγίτου και συζητώντας για την Ακρόπολη, το νέο τσιμεντένιο μουσείο, τις Καρυάτιδες, τα κλεμμένα μάρμαρα και

διάφορα άλλα σχετικά, βλέπουμε μπροστά μας έναν ρακένδυτο  τύπο να μαζεύει αποτσίγαρα και να τα βάζει μέσα σε ένα άδειο μπουκάλι του νερού!
Η πρώτη μας σκέψη είναι πώς του επιτρέπουν να τριγυρίζει μπροστά στην Ακρόπολη έτσι! Κανονικά θα έπρεπε να τον έχουν απομακρύνει! Χαλάει την εικόνα μας ο απολίτιστος! Η δεύτερη σκέψη μας, πιο ψύχραιμη  είναι: Κρίμα τον κακομοίρη, μαζεύει τα αποτσίγαρα για να τα καπνίσει επειδή δεν έχει χρήματα να αγοράσει τσιγάρα!

Παρατηρώντας τον όμως πιο προσεκτικά κάναμε και μια τρίτη σκέψη! Μια σκέψη –μαχαιριά στην καρδιά μας! Ο "απολίτιστος" δεν μάζευε τα αποτσίγαρα για να τα καπνίσει! Μάζευε τα αποτσίγαρα για να καθαρίσει το ιερότερο μέρος των Ελλήνων από τα σκουπίδια τα δικά μας! Από τα σκουπίδια των πολιτισμένων… σύγχρονων Ελλήνων! Ο "απολίτιστος" μας χάλασε την εικόνα! Την εικόνα που είχαμε για τον εαυτό μας ως γνήσιοι νεοέλληνες! 
Την εικόνα της ανωτερότητας και του πολιτισμού… που δυστυχώς παραμένει μόνο στα λόγια! Γιατί ο "απολίτιστος" τελικά ήταν πολύ ανώτερος από εμάς τους πολιτισμένους! Σεβάστηκε! Ενώ εμείς όχι!
Σαν νεοέλληνες λοιπόν καμαρώνουμε  για τα θαύματα των προγόνων μας κοιτώντας τα με ένα τσιγάρο στο στόμα και φεύγοντας τους αφήνουμε το αποτσίγαρο! Για να θυμάται ο Περικλής, ο Ικτίνος, ο Ποσειδώνας και η Αθηνά ότι περάσαμε από κει. Για να διαπιστώσουν πόσο… πολιτισμό διδάσκουμε και σήμερα!

Λάκων Δαιμόνιος