Οι Έμποροι παραμένουν οι αιώνιοι αδικημένοι

Κάθε αναφορά στην διαφορετική αντιμετώπιση των πολιτών από το κράτος είναι ταμπού για τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Κάθε αίτημα του ιδιωτικού τομέα για εφαρμογή της ισονομίας αντιμετωπίζεται σαν ο «επάρατος κοινωνικός αυτοματισμός» που πρέπει να αποτραπεί για το καλό της κοινωνίας. Διότι, ως γνωστόν, τα πρόβατα δεν πρέπει να αμύνονται. Αν κάτι τέτοιο συμβεί τότε κινδυνεύει η δομή της μεταπολίτευσης και κυρίως η μάσα των προνομιούχων.
Ένα απλό παράδειγμα:
Το ΤΑΕ (Ταμείο Ασφάλισης Εμπόρων), το ΤΕΒΕ (Ταμείο Επαγγελματιών Βιοτεχνών Ελλάδος)και το ΤΣΑ (Ταμείο Συντάξεως Αυτοκινητιστών) ανήκουν στο ενιαίο πλέον ασφαλιστικό φορέα του ΟΑΕΕ. Αυτά τα τρία ταμεία δεν έχουν ενιαίο συντελεστή για τον υπολογισμό της σύνταξης. Το ΤΕΒΕ έχει συντελεστή 2,14 περίπου ενώ το Ταμείο Εμπόρων έχει συντελεστή 1. Καλά διαβάσατε ΕΝΑ. Που σημαίνει ότι ο υπολογισμός της σύνταξης του ΤΑΕ γίνεται όχι μόνο απολύτως αναλογικά αλλά ούτε καν τιμαριθμοποιούνται οι εισφορές, υπολογίζοντας συνολικά τις εισφορές από τότε που ο σφαλισμένος μπήκε στην εργασία. Αν προηγουμένως ανήκε και σε άλλο ταμείο (διαδοχική ασφάλιση) χάνει άλλο ένα 30%. Σημαίνει επίσης πως αν το ΤΑΕ είχε έστω τον συντελεστή του ΤΕΒΕ, ο συνταξιούχος θα έπαιρνε υπερδιπλάσια σύνταξη για τις ίδιες εισφορές.
Ο υπολογισμός της σύνταξης του ΙΚΑ βάσει της καλύτερης πενταετίας είναι άπιαστο όνειρο γι’ αυτούς.
Για να μην αναφερθώ σε άλλα «ευγενή» ταμεία που υπολογίζουν την σύνταξη με συντελεστή 5 ή και μέχρι 10 φορές επάνω ή ταμεία που πληρώνουμε εμείς τις εισφορές τους αντί για τους ασφαλισμένους τους.
Όταν έκοψαν τα δώρα στους υπόλοιπους συνταξιούχους, για τους συνταξιούχους του ΤΑΕ δεν είχαν κανένα δικαίωμα να το κάνουν αφού η απόλυτη αναλογία των εισφορών τους διαιρέθηκε δια των 14 μισθών πριν υπολογίσουν την πενιχρή τους σύνταξη.
Ακούσατε ποτέ κανένα από τους προβεβλημένους από τα ΜΜΕ «εργατολόγους» που σιτίζονται στην ΓΕΣΕΕ να αναφέρεται σ’ αυτήν την κατάφωρη αδικία; Αντίθετα χύνουν μαύρα δάκρυα για τους χρυσοπληρωμένους των ΔΕΚΟ, ενώ το πύον του συστήματος ξεχειλίζει χαιρέκακα επάνω στον «ταξικό εχθρό» που έτυχε να ανήκει σ’ αυτούς που μοχθούν και πληρώνουν μια ζωή.
Ο υπολογισμός των συντάξεων από αυτό το ξεφτιλισμένο πολιτικό σύστημα είναι η επιτομή της ανισονομίας.