Να κάνουμε την κρίση ευκαιρία

΄Ερευνα:  Κώστας Πρώιμος

 Συνεχίζοντας, η «Ενημέρωση Πελοποννήσου», την μεγάλη έρευνα για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν οι νέοι της Αργολίδας την απρόοπτη γι’ αυτούς οικονομική και κοινωνική κρίση, απευθύνθηκε σε τρεις ακόμη επιχειρηματίες της Νέας Γενιάς. Τους κ.κ. Γιώργο Δημαράκη (Πτυχιούχο ΑΣΟΕ), Γιώργος Πανοβράκο (Οικονομολόγο Πανεπιστημίου Μάντζεστερ) και Δημήτρη Κουτσόπουλο (Μηχανολόγο ΕΜΠ).

Κοινός παρανομαστής των τριών νέων είναι η βελτιόδοξη αντίληψη της ζωής. Βίωσαν τις επιπτώσεις της κρίσης, αλλά δεν το έβαλαν κάτω. Βρήκαν το δικό τους επιχειρηματικό μονοπάτι και συνεχίζουν την ζωή τους.
Επισημαίνουμε όμως την διαπίστωση ότι «ακόμη και σήμερα, το κράτος επιμένει να φέρνει εμπόδια στην επιχειρηματικότητα από την οποία εξαρτάται το μέλλον της χώρας».

 ΕΡΕΥΝΑ: "Να κάνουμε την κρίση ευκαιρία"

Η βαθύτατη οικονομική κρίση που εξακολουθεί να εξελίσσεται στην Χώρα μας, για ορισμένους ανθρώπους έχει δημιουργήσει πραγματικές επιχειρηματικές ευκαιρίες και προοπτικές τόσο εντός αλλά και πέραν των Ελληνικών συνόρων. Ένας εξ αυτών ο κ. Γιώργος Δημαράκης από την Ερμιόνη, μας εξιστόρησε τον τρόπο και τους λόγους για τους οποίους η ύφεση τον ευεργέτησε ως επιχειρηματία: «Σπούδασα πληροφορική στην ΑΣΟΕ. Στην συνέχεια εργάστηκα σε μια σχετική εταιρεία των Αθηνών. Πολύ γρήγορα διαπίστωσα πως δεν είχα καμία προοπτική εξέλιξης στον τομέα της πληροφορικής ως εργαζόμενος στην Πρωτεύουσα. Σκεφτόμενος «τι άλλο θα μπορούσα να κάνω», οραματίστηκα την δομή μιας εξαγωγικής εταιρείας που θα προωθούσε στις αγορές του εξωτερικού ένα γνωστό ελληνικό αγροτικό προϊόν. Είμαι Ερμιονίτης και συνειδητοποίησα πως η λύση ήταν παντού, ολόγυρά μας, στην… φύση και στους ελαιώνες της Ερμιονίδας! Ενώσαμε τις δυνάμεις  μας, ο πατέρας μου ο γαμπρός μου και εγώ. Κάναμε μια λεπτομερέστατη έρευνα αγοράς στο εξωτερικό για το ελαιόλαδο και τους τρόπους προώθησής του. Τα μηνύματα που λάβαμε ήταν άκρως ενθαρρυντικά παρά την αρνητική εικόνα των διεθνών αγορών από το ξέσπασμα της κρίσης. Ιδρύσαμε μια εξαγωγική εταιρεία το 2011, που έχει καθετοποιημένη δομή. Έχουμε ιδιόκτητες εκτάσεις με ελαιόδεντρα, γραφεία, αποθήκη και τυποποιητήριο. Αποφασίσαμε να δραστηριοποιηθούμε σε όλα τα στάδια της παραγωγής, ελέγχοντας τις διαδικασίες από την καλλιέργεια της ελιάς, μέχρι την ποιότητα του λαδιού που γεύεται ο καταναλωτής. Αν και ο ανταγωνισμός είναι σκληρός πάμε καλά! Εξάγουμε εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο (PREMIUM) και άκρως ποιοτικά ελαιοκομικά προϊόντα σε τιμές δυσθεώρητες, που η ελληνική αγορά δεν θα μπορούσε να αντέξει! Και όμως! Σημειώνουμε ως ελληνική επιχείρηση σημαντική επιτυχία στα ράφια των καταστημάτων της Ευρώπης εν μέσω βαθιάς ύφεσης! Είμαι τυχερός ως νέος γιατί είμαι 27 ετών και κατάφερα να κάνω πράξη το όραμα μου,  με κεφάλαια της οικογενείας μου. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν αρκεί μόνο η σύλληψη της ιδέας για την υλοποίηση ενός «εν δυνάμει» επιτυχημένου επιχειρηματικού πλάνου. Το κράτος όχι μόνο δεν θα με βοηθούσε ως νέο επιχειρηματία, αλλά θα το έβρισκα και αντιμέτωπο, αφού μέσα από τις ανυπέρβλητες γραφειοκρατικές διαδικασίες, ουσιαστικά υποδαυλίζει και τελικά αποθαρρύνει τους νέους από το «επιχειρείν». Είναι ένα κράτος που θέλει τον Έλληνα πολίτη δημόσιο υπάλληλο!

Ο επιχειρηματίας από το Ναύπλιο κ. Γιώργος Πανοβράκος, μας εξηγεί πως από σπουδαστής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, είναι σήμερα συνιδιοκτήτης του Δημοτικού κινηματογράφου της πόλης καθώς και τον τρόπο με τον οποίο οι δημόσιοι υπάλληλοι επηρέαζαν την… λειτουργία της συγκεκριμένης επιχείρησης: «Όλα ξεκίνησαν κατά τύχη. Διαβάσαμε, ένα καλοκαίρι σε μια αγγελία εγώ και ο συνέταιρός μου Φίλιππος Πανόπουλος, ότι ο Δήμος Ναυπλίου θα δημοπρατήσει τον Δημοτικό κινηματογράφο. Έχοντας ως σύμβουλο τον πατέρα του Πάνου ο οποίος ήταν παλιός κινηματογραφιστής, αποφασίσαμε να επενδύσουμε σε κάτι νέο. Πράγματι αναλάβαμε αυτή την επιχείρηση, και ανακαινίσαμε τον χώρο ώστε να πληροί τις προδιαγραφές, που αναλογούν σε ένα σύγχρονο κινηματογράφο. Ξεκινήσαμε με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Το ξέσπασμα της κρίσης μας ζημίωσε εν μέρει, από την χρονική στιγμή που οι δημόσιοι υπάλληλοι υπέστησαν τις οριζόντιες περικοπές στο μισθολόγιό τους. Όσο και να σας ακούγεται παράξενο, αυτοί αποτελούσαν την πλειοψηφία των πελατών μας. Ήταν οι μόνοι που μπορούσαν να συμπεριλάβουν στον εβδομαδιαίο οικογενειακό προγραμματισμό τους, στάνταρ έξοδα για ψυχαγωγικές δραστηριότητες του δικού μας κλάδου. Προκειμένου να αντισταθμίσουμε τις όποιες οικονομικές απώλειες είχαμε ως επιχείρηση, αποφασίσαμε όχι μόνο να σταθεροποιήσουμε τις τιμές σε όλες μας τις υπηρεσίες αλλά και να τις μειώσουμε, σε σύγκριση ακόμη και με τα προηγούμενα έτη. Χαρακτηριστικά μπορώ να σας αναφέρω πως η έκπτωση των εισιτηρίων μας που αφορά τις «τρίτεκνες» οικογένειες αγγίζει περίπου το 15%… Με αυτούς τους τρόπους καταφέρνουμε να επιβιώνουμε εν μέσω κρίσης και παράλληλα να προσφέρουμε στους πελάτες μας αξιόλογες υπηρεσίες. Ο κόσμος, εξ’ ανάγκης ως επί τω πλείστων, κάνει έρευνα αγοράς και στο σινεμά! Έχουμε προσαρμοστεί ως Δημοτικός κινηματογράφος Ναυπλίου στα νέα δεδομένα που τα καθορίζει η χαμηλή αγοραστική δύναμη του κόσμου. Προβάλουμε κατά κόρον ποιοτικές οικογενειακές ταινίες, εναρμονιζόμενοι με τις οδηγίες του παγκοσμίου πυρήνα του κινηματογράφου, τις οποίες υπαγορεύουν οι  υψηλές  απαιτήσεις των πελατών στην ψυχαγωγία με χαμηλό όμως αντίτιμο. Το στοίχημα για όλους εμάς την σημερινή εποχή είναι η… επιβίωση -έννοια ταυτόσημη πλέον- με την επιχειρηματική επιτυχία! Ευτυχώς συνεργαζόμαστε άψογα με τον Δήμο στον οποίο ανήκει το ακίνητο που στεγάζει τον κινηματογράφο, γεγονός που διευκολύνει τις επιχειρηματικές μας κινήσεις κάτω από αυτές τις αντίξοες συνθήκες. Αξίζει ίσως, να σας πω, ότι ο Δημοτικός κινηματογράφος Ναυπλίου, χαίρει της προτίμησης πολλών επισκεπτών του Σαββατοκύριακου. Αυτό είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό για εμάς κατά τους χειμερινούς μήνες».

Ο κ. Δημήτρης Κουτσόπουλος, συνιδιοκτήτης της ομώνυμης οικογενειακής επιχείρησης που εδρεύει στο Ναύπλιο και ασχολείται με τοποθετήσεις και συντηρήσεις ανελκυστήρων, παραμένει απτόητος από τις οδυνηρές συνέπειες της κρίσης και στην συνέχεια μας εξηγεί τους λόγους που… επτά παχιές αγελάδες τις διαδέχονται πάντα ισάριθμες ισχνές….: «Όταν στην περιφέρεια της Αργολίδας χτίζονταν 30 πολυκατοικίες το χρόνο και ξαφνικά ανεγείροντο εκατό ανά έτος, άρχισε να χαλάει… η συνταγή και να φουσκώνει…το μπαλόνι (φούσκα), το οποίο κάποια στιγμή έσκασε. Το περιμέναμε το τέλμα και στον δικό μας κλάδο. Επτά παχιές αγελάδες αργά ή γρήγορα τις διαδέχονται ισάριθμες ισχνές! Γευτήκαμε, όλοι σχεδόν οι έλληνες, το χαβιάρι και το εύκολο χρήμα  για μια χρυσή δεκαετία. Τώρα φαίνεται πως στο εξής θα τρώμε… φασόλια. Κανείς μας δεν έχει συμβόλαιο με την ευημερία, και το υψηλό βιοτικό επίπεδο εφ’ όρου ζωής! Εμείς ως επιχείρηση, ακόμη και τις καλές εποχές, ενώ θα μπορούσαμε δεν επεκταθήκαμε. Αντισταθήκαμε στην χειραγώγηση, και τις «δήθεν» δελεαστικές προτάσεις των τραπεζών που αφορούσαν επαγγελματικά δάνεια ή επιχορηγήσεις της τάξεως του 50% . Το εύλογο ερώτημά μου ανέκαθεν, αφορούσε την εξεύρεση του… υπολοίπου 50%, το οποίο όφειλες ως επιχειρηματίας να καταβάλεις χωρίς προφανή επενδυτικό λόγο και αιτία. Το μόνο που σε καθοδηγούσε παρορμητικά, σε μια ματαιόδοξη (όπως εκ των υστέρων αποδείχτηκε) επιχειρηματική -επεκτατική πολιτική, ήταν το αυξημένο …  «εγώ» σου….  Τις καλές παλιές εποχές, που όλοι μας για κάποια χρονική στιγμή αισθανόμασταν πλούσιοι, δεν λαμβάναμε σοβαρά υπόψη μας τα «ψιλά γράμματα» και τους όρους δανεισμού. Ευτυχώς τόσο ο αδερφός μου ο Χρήστος όσο και εγώ, δεν κολλήσαμε το μικρόβιο του «επεκτατισμού». Μπαίνουμε  πάντα ως επιχείρηση τοποθέτησης ανελκυστήρων, τελευταίοι στην οικοδομή. Λάβαμε τα πρώτα αρνητικά μηνύματα από τους εργολάβους και τους τεχνίτες του συγκεκριμένου κλάδου για την επερχόμενη κρίση, εγκαίρως. Όταν οι τράπεζες σταμάτησαν απροειδοποίητα την ανακύκλωση χρέους, την οποία μέχρι τότε, οι ίδιες ενθάρρυναν, οι περισσότεροι επιχειρηματίες που είχαν εμπλακεί σε αυτή την κατάσταση, άρχισαν να πελαγοδρομούν. Ωστόσο είμαι κατά της καταστροφολογίας! Έχω την πεποίθηση πως η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί ή τουλάχιστον να σταθεροποιηθεί, «ράβοντας και όχι κόβοντας». Και γι΄ αυτό παρά την πτώση του τζίρου μας, ως φυσιολογικό επακόλουθο της ύφεσης, δεν έχουμε διώξει κανέναν υπάλληλο μας! Μόνο προβλήματα προκαλούν στον κοινωνικό ιστό οι αθρόες απολύσεις εργαζομένων σε μια περίοδο παρατεταμένης ύφεσης. Νομίζω πως η κρίση, μας δίνει την ευκαιρία ως Έλληνες, να στηρίξουμε ο ένας τον άλλο. Να εστιάσουμε την προσοχή μας στις ομάδες του πληθυσμού που έχουν άμεσο πρόβλημα επιβίωσης. Προτιμώ να χάσω λίγο από τα μηνιαία μου έσοδα ως επιχείρηση, παρά να δείξω την πόρτα της εξόδου σε έναν υπάλληλό μου, ειδικά αυτή την δύσκολη εποχή. Εμείς καλυπτόμαστε από την κείμενη νομοθεσία και μας «συντηρούν»…οι συντηρήσεις των ανελκυστήρων. Όσον αφορά στις τοποθετήσεις ασανσέρ, μας έχει συμπαρασύρει η τεράστια καθίζηση της οικοδομής. Έχουμε πτώση που αγγίζει το 40-50%. Ελπίζω πως θα πρυτανεύσει η λογική, και δεν θα διχαστεί η ελληνική κοινωνία, παρά την τεράστια προσπάθεια  που καταβάλουν προς αυτήν την κατεύθυνση  κάποιοι καιροσκόποι. Μπορούμε όλοι να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα υποστηρίζοντας όμως αλλήλους!».

 

ΦΩΤΟ: Angelos Giotopoulos

 

ΛΕΖΑΝΤΑ:

Ο Γιώργος Δημαράκης (κέντρο), με τους συγγενείς και συνεταίρους του, Αντώνη Δημαράκη (δεξιά) και Κώστα Μπαλάφα (αριστερά).

 

Ο Δημήτρης Κουτσόπουλος στο γραφείο του.

 

Ο Γιώργος Πανοβράκος είναι λάτρης της φύσης