Ένα πεδίο όπου ο Κωστούρος έχει αποτύχει….

Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Άρθρο του Πολύδωρου Ιππ. Δάκογλου

Διαβάζω κατά καιρούς δηλώσεις αντιπολιτευομένων παραγόντων ή δημοσιογραφούντων φίλων τους, σύμφωνα με τους οποίους, ο Δήμαρχος Ναυπλιέων Δημήτρης Κωστούρος δεν υπερασπίζεται επαρκώς τα συμφέροντα του Δήμου Ναυπλιέων, έναντι των βλαπτικών ενεργειών διαφόρων παραγόντων της Κεντρικής Διοίκησης.
Έτσι, κατά καιρούς τον έχουν κατηγορήσει γιατί …χάνεται το ΚΕΜΧ, γιατί …κλείνει το Νοσοκομείο, γιατί …φεύγει το Θεατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου, γιατί …μετακινείται σε άλλη πόλη το Διοικητικό Πρωτοδικείο, γιατί …δεν έρχονται κρουαζιερόπλοια λόγω του ότι το λιμάνι δεν είναι κατάλληλο, γιατί …μένουν τα σχολεία χωρίς  σχολικούς φύλακες και η πόλη χωρίς δημοτικούς αστυνομικούς και προσφάτως ότι ευθύνεται γιατί …δεν πουλιέται το πορτοκάλι.
Όμως, παρά τα μνημονιακά μέτρα που συνεχώς προωθεί το αθηνοκεντρικό κράτος, όλοι βλέπουμε πως …το ΚΕΜΧ λειτουργεί… και μάλιστα, σειρά με σειρά, αυξάνεται ο αριθμός των νεοσυλλέκτων που εκπαιδεύει. Το ίδιο και το νοσοκομείο. Συνεχίζει να λειτουργεί, να προσλαμβάνει εργαζόμενους με 5μηνες συμβάσεις, να αποκτά νέα διοίκηση… Το Διοικητικό Πρωτοδικείο παραμένει στο Ναύπλιον και ετοιμάζεται η μελλοντική μεταστέγασή του σε διαμορφούμενο κτήριο αρίστων προδιαγραφών. Όσον αφορά το Θεατρικό Τμήμα, μαθαίνω ότι ενεργοποιεί ακόμη και μεταπτυχιακές δραστηριότητες. Χάνουμε βέβαια τους δημοτικούς αστυνομικούς και τους σχολικούς φύλακες που όμως, οι βουλευτές μας ψήφισαν να καταργηθούν σαν υπηρεσίες.
Για όσους τυχόν το αγνοούν, το ΚΕΜΧ ανήκει στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Το νοσοκομείο στο υπουργείο Υγείας. Το Πανεπιστήμιο στο υπουργείο Παιδείας. Το Διοικητικό Πρωτοδικείο στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Το Λιμάνι στο υπουργείο Ναυτιλίας και τα Πορτοκάλια στο υπουργείο Γεωργίας. Τίποτε από αυτά δεν είναι στην δικαιοδοσία του Δήμου.
Οι επικριτές του Δημήτρη Κωστούρου, γνωρίζουν ότι τα αναπτυξιακά και λειτουργικά προβλήματα του Δήμου τα χρωστάμε στο Αθηνοκεντρικό κράτος και στις αποφάσεις του. Προτιμούν όμως, «αντί για το γάϊδούρι να κτυπάνε το σαμάρι», όπως λέει και ο λαός μας. Αν θα ήθελαν να είναι χρήσιμοι για τους Δημότες, θα έπρεπε να είναι πιο ειλικρινείς και να «αποδίδουν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι».

Είναι προφανές ότι, οι κατηγορίες αυτές «είναι για τα μπάζα». Παρ’ όλα αυτά, για λόγους δικαιοσύνης θα πρέπει να καταγράψω ότι:

-Στις κινητοποιήσεις για το ΚΕΜΧ και το νοσοκομείο ο Κωστούρος, υπό την ιδιότητά του ως Δημάρχου Ναυπλιέων, ήταν πάντοτε μπροστά, μαζί με τους πληττόμενους.
-Στα Δημοτικά Συμβούλια ο Κωστούρος, υπό την ιδιότητά του ως Δημάρχου Ναυπλιέων, εισηγείτο πάντοτε την στήριξη ενεργειών και αιτημάτων για τις υποθέσεις αυτές.
-Τα συνεχή ταξίδια του Δημάρχου Ναυπλιέων στα υπουργεία Άμυνας, Υγείας, Παιδείας, Ναυτιλίας, Πολιτισμού, στη Βουλή ή στο Μέγαρο Μαξίμου, είναι καταγεγραμμένα, στα κομπιούτερ των υπουργείων.
-Και τα τρία βουλευτικά γραφεία έχουν εκδώσει ανακοινώσεις όπου αναγράφεται ότι «οι βουλευτές από κοινού με τον Δήμαρχο Δημ. Κωστούρο, ενήργησαν για την αποτροπή των προβλημάτων αυτών».
Και τελικά, για να μη σας ζαλίζω, οι σωστοί άνθρωποι παρακλήθηκαν και στήριξαν τα αιτήματα προς τον Πρωθυπουργό και οι υπουργοί ενήργησαν τα δέοντα.
Έτσι, σώθηκε το ΚΕΜΧ, δημοπρατήθηκε το λιμάνι, αναστηλώνεται το Μπούρτζι, εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ η μαρίνα κτλ, κτλ, κτλ!
Ακόμα και για το πορτοκάλι έκανε αυτό που έπρεπε. Προώθησε την ιδέα της συνεργασίας, μεταξύ παραγωγών, εξαγωγέων και χυμοποιών, προκειμένου βήμα βήμα να επιτευχθούν συνέργειες που θα στηρίξουν το προϊόν και το εισόδημα της περιοχής.
Τίποτε δεν έγινε τυχαία και από μόνο του, αυτά τα δύο χρόνια.

Αν, λοιπόν, για κάτι θα πρέπει να κατηγορήσει κάποιος τον σημερινό Δήμαρχο Ναυπλιέων είναι ότι …δεν ενημέρωνε καθημερινά τους δημότες για το πλήθος των προβλημάτων που συναντούσε, για τους συμμάχους που δημιούργησε υπέρ της πόλης και για την δύναμη της γραφειοκρατίας που παρακώλυε ακόμη και την εκτέλεση πρωθυπουργικών εντολών για προώθηση δικαίων αιτημάτων και συμφερόντων του Δήμου.

Για την αδυναμία του αυτή, να προβάλλει και να υποστηρίξει το έργο που έχει κάνει, δικαίως και χωρίς αντεπιχειρήματα, αξίζει κανείς να τον κατηγορήσει.