Ερμιονίδα 7+1 σχόλια (16-05-2014)

Λαέ θυμήσου, την Κυριακή στις κάλπες: «μην ξεχνάς τον… γραφικό»… Μέχρι  τον… ναζισμό και τις αναμφισβήτητες θηριωδίες του, «επικαλέστηκαν» αυτές τις ώρες,  κάποιοι πάσχοντες, από  την γνωστή πλέον, ψυχασθένεια, έχοντες  δηλαδή την ψευδαίσθηση, ότι είναι οι δεύτεροι, επί γης… Μεσσίες… Χρησιμοποιούν το αντίστοιχο μήνυμα, (μην ξεχνάς, τον ναζισμό) για να αποδείξουν στους ψηφοφόρους, ότι οι ίδιοι είναι (a priori) δημοκράτες…. Η στήλη αποφάσισε, εν προκειμένω να ασχοληθεί,( θυσιάζοντας μερικές λέξεις), με τους εκάστοτε τυχάρπαστους, γεννημένους- προβοκάτορες, που έχουν ανέβει, στα μικρά και χαριτωμένα, αλογατάκια του «Καρουζέλ»,  έχοντας την ψευδαίσθηση, ότι οδηγούν τίποτα πάνοπλες στρατιές, στην μεγάλη μάχη, (Ταράν –ταράν -τατάν!!) με το άδικο και το κακό, που ολόκληρη η υφήλιος παρακολουθεί, με κομμένη την ανάσα…  


Και το χειρότερο, αλλά αστειότερο: ότι προσπαθούν να συμπαρασύρουν και τους εναπομείναντες ημιμαθείς οπαδούς τους, στο  πουθενά και το τίποτα… Είναι τόσο μεγάλη, η «δίψα» και η εσωτερική τους ανάγκη για αναγνώριση, που δεν διστάζουν, τουναντίον θεωρούν ως ιερό τους καθήκον, να κρίνουν «ανέξοδα» και αλόγιστα, θεούς, δαίμονες και ανθρώπους, να σπιλώνουν επιχειρήσεις, υπολήψεις, να εκβιάζουν ανενδοίαστα, στο… όνομα του Δικαίου και του Σωστού, που μόνο αυτοί νομίζουν, ότι πρεσβεύουν και φυσικά να διαστρεβλώνουν άτεχνα, τα όσα αυταπόδεικτα και  αυτονόητα …θαρρούν, (αλήθεια, πως προκύπτει τούτο) πως η Δημοκρατία, είναι τσιφλίκι τους… Υποκρισία, υποκρισία, υποκρισία… Είναι οι ίδιοι, που έχουν αυτοανακηρυχθεί, σε υπερασπιστές των φτωχών και αδυνάτων, χωρίς να τους το έχει ζητήσει ποτέ, κανένας… Είναι οι ίδιοι, που ολοένα «ανάβουν φωτιές», με τις προβοκατόρικες  δηλώσεις τους και μετά, θρηνούν (δήθεν) τους νεκρούς, ενώ ξεδιάντροπα, με περίσσεια θρασυδειλία, ορκίζονται (τάχα μου) με πάθος,  εκδίκηση στην μνήμη, των όσων απανθρακωμένων  πτωμάτων… Είναι όλοι αυτοί, που εκτονώνουν  την τρέλα τους, αρκούμενοι σε  ένα μικρό, φτηνό, δόλιο και βρώμικο «ρολάκι», στην άθλια χιλιοπαιγμένη φαρσοκωμωδία, που διαδραματίζεται αυτές τις ημέρες, τουλάχιστον βασανιστικά, για τους αληθινά σκεπτόμενους θεατές, (ψηφοφόρους) μιας απολύτου  παρηκμασμένης, πολιτικής σκηνής…( φτάνει, για τους ιδίους τους ανθυποκομπάρσους, του συστήματος, να τους  χειροκροτήσει και να τους επευφημήσει  λιγουλάκι, το… «τζαμπατζίδικης πολιτικής νοοτροπίας», αγαπημένο τους  κοινό, οι  λοιποί  συγγενείς και οι φίλοι)…

 …Την Κυριακή το βράδυ, για  περισσότερους από δαύτους,  το  «πολιτικό λούνα-πάρκ», θα κλείσει τα φώτα,  το ρεύμα θα κοπεί  και τα άσπρα γουστόζικα  αλογατάκια,  τα οποία σαν σύγχρονοι  Δον Κιχώτες, είχαν καβαλήσει, ζωσμένοι με  σπαθιά και πανοπλίες,  αγορασμένα, στο… «Jumbo» της γειτονιάς, θα μας αφήσουν, για άλλες πολιτείες, μακρινές… Και σαν καλά παιδάκια, που είναι όλοι τους  μωρέ, (κατά βάθος) θα επιστρέψουν, στην ανίερη καθημερινότητά τους, εκεί που δυστυχώς για τα ίδια, οι  πραγματικά ενήλικοι άνθρωποι, δεν τα παίζουν και δεν τα συμμερίζονται…

 …Υποθέτουμε βέβαια (και ευχόμαστε)  πως θα  εξακολουθούν να κάνουν τα πάντα, για λίγες «σταγόνες δημοσιότητας», δεδομένου ότι,  ποτέ, δεν θα «πνίξουν», σε μερικές μποτίλιες, με τσίπουρο ή ουίσκυ, την ανυπαρξία τους,  ούτε τα κόμπλεξ κατωτερότητας και ανωτερότητας,  (αυτά, πάνε πακέτο) που τους διακατέχουν- απόρροια της φθονερής σύγκρισης, που ολοένα  κάνουν, (αν και δεν την αντέχουν), μεταξύ της  ζωούλας τους  και της ζωής, των άλλων… Από την μια, καλύτερα,  για το συκώτι τους και την τσέπη τους… Από την  άλλη, (Καλύτερα και για εμάς.)

Την πλήρωσε και πάλι, ο Σιλβέστρο ο γατούλης, για τα σάντουιτς που χαθήκαν, δια μαγείας στο Κρανίδι… Τον σάπισε στο ξύλο, τον έρημο, η γιαγιά με την μαγκούρα … Και άντε τώρα, να αποδείξει κάποιος, ότι ο πραγματικός φταίχτης, είναι ο … «Τουίτυ», από την Ερμιόνη…

Καλό τους έκανε σε μερικούς, η άνοδος της « Ένωσης», στην Β’ Εθνική…  Πράγματι, είχε θεραπευτικές ιδιότητες… Εξαφανίστηκαν από το κεφάλι τους, οι κάλλοι του τοπικισμού… (για να δούμε, στην συνέχεια)

Θα ανοίξει το «Νίκκι μπήτς», τον Ιούλιο, αν όλα πάνε καλά… Και το Πόρτο-χέλι, θα είναι και πάλι, όπως παλιά…( ξενοδοχεία, εστιατόρια, μπαράκια και άλλα πολλά)…

Στον Βαρδινογιάννη, θέλουν να «σπρώξουν», την Μαρίνα της Ερμιόνης, αλλά δεν το πολυγουστάρει το θέμα, η άλλη η… Μαρίνα… (αυτό όμως, δεν το ξέρει σχεδόν κανείς)

+1

Να αλλάξουμε κλίμα … Και να έρθουμε στα «δικά μας», τελειώνοντας την προεκλογική περίοδο, με την ακόλουθη ψιλοανάλυση… Αν, βγει δήμαρχος ο Γεωργόπουλος, θα βγει, από κεκτημένη ταχύτητα…( Ναι, ναι, για σκεφτείτε το, λιγάκι)  Ο,τι και να λέμε όμως, το αποτέλεσμα μετράει  και ίσως κάπου, να του το χρωστάει… Σε περίπτωση δε, που εκλεγεί ο Σφυρής, θα πρέπει αμέσως, να συντάξει μια ευχαριστήρια επιστολή, στον… Τόκα… Ωστόσο ο Δημήτρης, (λόγω ιδιοσυγκρασίας), θα πιστέψει πως κατάφερε, να επανέλθει στην Δημαρχία… από μόνος του…. Και προς αποφυγήν, πάσης παρεξηγήσεως… Όχι, ότι ο Τάσος Τόκας, ήθελε εκ προθέσεως, να κάνει δήμαρχο τον Σφυρή… όμως…. απλά μαθηματικά και στοιχειώδης πολιτική σκέψη χρειάζεται, για να αντιληφθεί το πώς και το γιατί, κάποιος…. Τώρα, όσο για τον Λάμπρου; Τι να πει και αυτός... Μέσα από το «πολιτικό μνήμα» βγήκε, «τελειωμένο» τον είχαν σχεδόν όλοι, μέχρι και πριν, σαράντα μέρες…. Έχει φτάσει, την τελευταία στιγμή, να το  παλεύει σκληρά... Δεν είναι και λίγο  αυτό… Kαι στο κάτω-κάτω της γραφής, ποιος δεν πιστεύει σήμερα, ότι το παιχνίδι για την εκλογή δημάρχου στην Ερμιονίδα, δεν εξελίσσεται, υπό συνθήκες πολιτικού θρίλερ… «περίπου στα ίσα» και για τους τρείς, δηλαδή…