Δήμητρα Λυμπεροπούλου: «Ήρθε η ώρα, εμείς οι πολίτες, να πάρουμε την δύναμη, στα χέρια μας»…

Δεν «μασάει» τα λόγια της, αν και ανήκει στο κατ’ ευφημισμόν, ασθενές φύλο… Ηγουμένη της παράταξης «Πελοπόννησος Οικολογική», διεκδικεί την Περιφέρεια Πελοποννήσου, αντιμαχόμενη,  «μεγαθήρια» του πολιτικού συστήματος…

Διαβάστε την ενδιαφέρουσα, αποκλειστική συνέντευξη, που παραχώρησε στην «Ενημέρωση Πελοποννήσου», η υποψήφια Περιφερειάρχης, Δήμητρα Λυμπεροπούλου.

 

Δήμητρα Λυμπεροπούλου

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Moναδική γυναίκα, ως υποψήφια Περιφερειάρχης, αντιμέτωπη με πολιτικούς άνδρες. Διαφαίνεται πως, αν μη τι άλλο, τσαγανό διαθέτετε… Τι σας ώθησε να τα βάλετε, ανενδοίαστα (τρόπον τινά),  με το σύστημα;

ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ: Καταρχήν, θέλω να σας ευχαριστήσω, για τα καλά σας λόγια. Ναι, είμαι γυναίκα είμαι σύζυγος, είμαι επιστήμονας, αλλά πάνω από όλα είμαι μια ενεργή και σκεπτόμενη, πολίτης. Είμαι  άνθρωπος, που δεν θα επιτρέψω, να αποφασίζουν άλλοι για εμένα, χωρίς εμένα, με πρόσχημα το καλό μου. Ήρθε η ώρα να πάρουμε την δύναμη, στα χέρια μας όπως είναι και το βασικό μας, σύνθημα. Θεωρώ πως ήρθε η ώρα, να μιλήσουν όσοι έχουν, κάτι να πουν. Ήρθε η ώρα, να εκφραστούν δυνάμεις της κοινωνίας που μέχρι τώρα για διάφορους λόγους σιωπούσαν. Διεκδικούμε την ψήφο των πολιτών, όχι μόνο επειδή είμαι γυναίκα, αλλά για τις θέσεις μας και τις προτάσεις μας. Στην «Πελοπόννησος Οικολογική» και θέλουμε και μπορούμε, για μια ζωή χωρίς αδιέξοδα και μονόδρομους, για μια ζωή, χωρίς «συστήματα».

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Κα Λυμπεροπούλου, πρεσβεύετε ως παράταξη το αυτονόητο. Δηλαδή την οικολογική συνείδηση, που όλοι ανεξαιρέτως, θα έπρεπε να διαθέτουμε, ως ελάχιστο φόρο τιμής, προς την Μητέρα φύση, η οποία μας ανέχεται…

ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μιας και αναφέρετε, την Μητέρα Φύση, επειδή ακριβώς είμαι γυναίκα και σύζυγος, αυτό που έχω να πω σε όλες τις γυναίκες είναι, ότι μέχρι σήμερα, το κύριο μέλημα μας, ήταν πώς να φτιάξουμε ένα σπίτι για τα παιδιά μας, πώς να βρούμε μια δουλειά στο δημόσιο, για τα παιδιά μας, πώς να πάρουμε ένα καλό αυτοκίνητο στα παιδιά μας και αγνοούσαμε εντελώς, το τι αέρα αναπνέουν τα παιδιά μας, τι νερό πίνουν τα παιδιά μας, την διατροφή των παιδιών μας, παράγοντες που επηρεάζουν τελικά και την υγεία των παιδιών μας. Μήπως τελικά, η αγάπη προς τα παιδιά μας εκδηλώνεται μονόπλευρα; Τελικά, ας αναρωτηθούμε όλοι μας, πόσο καλύτερα θα ήταν όλα γύρω μας, αν είχαμε έστω, μια ελάχιστη οικολογική συνείδηση.  Τελικά πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα, αν βλέπαμε τους εαυτούς μας, ως μέρος της φύσης και όχι έξω από αυτήν. Στην «Πελοπόννησο Οικολογική», διεκδικούμε την ψήφο των πολιτών ακριβώς για το λόγο αυτό, για να υπερασπιστούμε το αυτονόητο.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Παράνομες Χωματερές, διάσπαρτες σε πολλές γεωγραφικές ενότητες, της Πελοποννήσου, τρανές αποδείξεις της ανύπαρκτης διαχείρισης των απορριμμάτων, σε Περιφερειακό επίπεδο… Μπορεί  κάτι να αλλάξει πράγματι, ούτως ώστε, να  εξομαλυνθεί η κατάσταση, στο εγγύς μέλλον;

ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ: Πράγματι, οι πολιτικές διαχείρισης των απορριμμάτων και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι ανύπαρκτες. Το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων, είναι σοβαρό και μας αφορά όλους. Οι θέσεις μας στο ζήτημα αυτό, είναι γνωστές εδώ και καιρό και δεν θα τις επαναλάβω. Οι λύσεις είναι γνωστές και έχουν εκφραστεί, τόσο από επιστήμονες, αλλά υπάρχουν και παραδείγματα, από το  εξωτερικό όπου έχουν λύσει αυτά τα ζητήματα εδώ και χρόνια. Στην «Πελοπόννησο Οικολογική» θεωρούμε ότι, ΔΕΝ υπάρχει η πολιτική βούληση, για λυθεί το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Από την άλλη, επειδή εμείς δεν χαϊδεύουμε αυτιά, δεν θα παραλείψουμε και  τις ευθύνες που έχουμε όλοι εμείς οι πολίτες, οι οποίοι διαμαρτυρόμαστε μόνο, όταν έρχονται τα απορρίμματα στην πόρτα μας, με την λογική μακριά από εμάς και όπου να είναι κάτι όμως, που οδηγεί σε αδιέξοδο. Στην Ελλάδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, στην Ελλάδα της ανάπτυξης, όπως κάποιοι επιμένουν να υποστηρίζουν, τα απορρίμματα μας είναι πεταμένα, σε δάση, ποτάμια, λίμνες, χαντάκια και ασφαλώς, υπάρχουν ευθύνες γι αυτό.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Τελικά, όποιος έχει χτίσει μια βίλλα, κοντά στο αιγιαλό, με αυθαίρετες και συνοπτικές διαδικασίες,  υπό την ανοχή των καθ ύλιν αρμοδίων αρχών, αυτοανακηρύσσεται  και σε ιδιοκτήτη, της θαλάσσιας περιοχής, που περιβάλει την έμπροσθεν της οικίας, του παραλίας… Ουκ ολίγα τα παραδείγματα και στην Πελοπόννησο… Πως γίνεται να μπει «φρένο», στις ιδιοποιήσεις δημοσίων εκτάσεων και γενικότερα, σε όλη αυτή την ασυδοσία;

ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όντως, ουκ ολίγα τα παραδείγματα και στην Πελοπόννησο, γεγονός που δείχνει και τις ανισότητες που υπάρχουν. Δεν είναι σημερινό το φαινόμενο αυτό, αλλά πλέον αρχίζει και παίρνει διαστάσεις. Είναι κοινό μυστικό πλέον, ότι το «μάρμαρο» της δήθεν ανάπτυξης, όπως επαναλαμβάνω και πάλι, κάποιοι επιμένουν να υποστηρίζουν θα το «πληρώσουν» τα δημόσια αγαθά (δάση, νερά, παραλίες κ.α.) και οι δημόσιοι χώροι.  Το πιο ανησυχητικό όμως που συμβαίνει και πολύ φοβάμαι, ότι δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα, είναι ότι  αρκετές φορές επικρατεί ο ισχυρός και όχι ο δίκαιος και ότι πλέον αυτό επιβεβαιώνεται, όλο και πιο συχνά τον τελευταίο καιρό. Μόνο ένα ισχυρό νομοθετικό πλαίσιο, χωρίς «παραθυράκια», μπορεί να αποτελέσει το «φρένο», στις ιδιοποιήσεις δημοσίων εκτάσεων και γενικότερα, σε όλη αυτή, την ασυδοσία. Άρα καταλήγουμε και πάλι στην ισχυρή πολιτική βούληση, η οποία όπως αποδεικνύεται  πως ΔΕΝ υπάρχει και εκεί, είναι η μεγάλη μας διαφορά, σαν «Πελοπόννησος Οικολογική» όπου  διεκδικούμε, την ψήφο των πολιτών, ακριβώς για το λόγο αυτό.