Το φαινόμενο Δημήτρης Καμπόσος…

Άρθρο του Πολύδωρου Ιππ. Δάκογλου

Ονειρεύτηκε ένα Άργος αντάξιο της ιστορίας του και ζήτησε από τους συμπατριώτες του την εντολή μιας τέτοιας εκστρατείας.
Ξαφνιάσθηκαν οι Αργείοι από το αίτημα. Δεν πίστεψαν πως το μπορούν. Δεν ένοιωσαν πως το αξίζουν. Δεν τόλμησαν να πορευτούν τον δρόμο που τους έδειχνε ο γιός των Δαναών.
Στην πρώτη μάχη πήγαν μαζί του μόνον οι νέοι, οι ονειροπόλοι και οι ανατροπείς. Οι άλλοι παραμείναν στα γνωστά. Στα σίγουρα. Στα ήρεμα νερά. Ο Δημήτρης Καμπόσος και οι 2.768 σύντροφοι και συμμαχητές της παράταξης «Αλλαγή Πορείας» καθηλώθηκαν στο 15,28%. Το Άργος, τον Οκτώβριο του 2006, έχασε ακόμη μια ευκαιρία!
Ήταν η πρώτη προσπάθεια του Δημήτρη Καμπόσου να εκλεγεί ως Πρώτος Πολίτης της πόλης που γεννήθηκε, μεγάλωσε, ερωτεύτηκε και ζει.
Χρειάσθηκαν 4 χρόνια «για να φυτέψει Πίστη» στην ψυχή των συμπατριωτών του, ο Καμπόσος. Ωρίμασε και ο ίδιος. Τους μίλησε μια γλώσσα που την καταλαβαίναν. Μπόλιασε την ομάδα του «με εμβόλιο συστημικών παραγόντων» και μπήκε στη μάχη των εκλογών δηλώνοντας πως είναι «και γκρεμιστής και χτίστης».

Η κρίση, που εν τω μεταξύ είχε ενσκήψει, βοήθησε τον ρημαγμένο δήμο να στραφεί σ’ εκείνον, στον άνθρωπο που η μαχητική του φύση δεν έμπαινε σε αμφισβήτηση από κανένα.

«Πουλί της θύελλας», ο Δημήτρης Καμπόσος. Με όπλο το 59,23% του εκλογικού σώματος (14.058 ψηφοφόροι) του καλλικρατικού πλέον δήμου, το 2010, ανέλαβε τη Δημαρχία και οδήγησε, με εντυπωσιακή μαχητικότητα το δήμο Άργους Μυκηνών, μέσα από τις συμπληγάδες των αλλαγών, της κρίσης, του μνημονίου και του ζόφου. Το τελικό ισοζύγιο, παραμονές των εκλογών του 2014, ήταν εντυπωσιακό. Νέα σχολεία, νέες ανώτερες και ανώτατες σχολές, εγκεκριμένα έργα εκατομμυρίων, μηδέν χρέη και κυρίως …δεκάδες νέοι άνθρωποι να διεκδικούν την τιμή να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη του τόπου τους.
Το 61,06% και οι 17.207 συμπατριώτες του, δεν ανταμείψαν τον Δημήτρη Καμπόσο στις εκλογές του 2014. Εντολή του έδωσαν! Εντολή να οδηγήσει τον δήμο Άργους Μυκηνών εκεί που τους υποσχέθηκε. Στο Όνειρο! Στο όνειρο που όλοι είχαν και έκρυβαν μέσα τους, δεκάδες χρόνια. Να πάψουν πια να είναι «οι πρασσάδες». Να γίνουν πάλι «οι γιοί των Δαναών»!

Το φαινόμενο Καμπόσου, να μου το θυμηθείτε, δεν εξαντλείται εδώ. Θα συνεχίσει για πολύ. Και πάντοτε για τον δήμο του. Και πάντοτε μαζί με τον δήμο του. Και όταν πια ο χρόνος από την πολιτική κλεψύδρα του τελειώσει, να είστε σίγουροι. Το Άργος δεν θα είναι πλέον τουρκοχώρι. Οι Μυκήνες δεν θα είναι πλέον ξεχασμένες από το κράτος των Αθηνών. Οι αγρότες των χωριών του κάμπου και οι κτηνοτρόφοι των ορεινών του δήμου, δεν θα δικαιούνται πλέον επιδόματος φτώχιας. Η Νέα Κίος των προσφύγων του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, το Τημένιο με τη Λέρνα του Ηρακλή και το Κυβέρι, θα φιλοξενούν τους Έλληνες και τους ξένους και θα έχουν αναδείξει (τον πρώτο σε έκταση και πληθυσμό Δήμο της Αργολίδας), σε τόπο προορισμού χιλιάδων επισκεπτών που θα θελήσουν γνωρίσουν τη μήτρα των προγόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και να γεύονται τις γεύσεις εκείνες που τάϊζαν οι Ελληνίδες μάνες τους ελευθερωτές του 1821.