Μας έκαναν
ηττοπαθείς
Έρχονται από το Πακιστάν, από το Αφγανιστάν, από τη Συρία και από άλλες
χώρες στην Ελλάδα. Εάν η Ελλάδα αργήσει να εκτελέσει τις επιθυμίες τους,
επαναστατούν. Καίνε τις σκηνές και τα στρώματα που τους δίνουμε και αλίμονο αν
αργήσουμε περισσότερο από εβδομάδα να ικανοποιήσουμε τις απαιτήσεις τους.
Αντίθετα, οι Έλληνες που στερούνται τα πάντα, δεν διαμαρτύρονται, δεν
επαναστατούν. Απλώς πάνε στο σφαγείο, χωρίς καν να βελάζουν.
Οι ξένοι έχουν απαιτήσεις και κερδίζουν. Οι Έλληνες δεν μιλάνε και
χάνουν. Μήπως είμαστε ψεκασμένοι; Όχι! Απλώς μας έκαναν ηττοπαθείς και μας
στέρησαν την δύναμη και το ηθικό που χρειάζεται για να σηκώσουμε κεφάλι.
Σταμάτης
Ιγήπασης
Πήγα μια μέρα για να αγοράσω κάποιο ανταλλακτικό και έτσι γνώρισα τον Σταμάτη Ιγήπαση. Μέσα στα παλιά, τα
γκρίζα, ξεπηδούσε μια μορφή καθάρια, ξάστερη. Ειλικρινής, φιλότιμος, φιλόξενος…
δεν αργήσαμε να πιάσουμε φιλική κουβέντα όπου με κέρασε και με το ζόρι.
Εκεί που νόμιζα ότι ήμουν πιο Έλληνας από τους άλλους, με έκανε να
νοιώθω ακόμη πιο Έλληνας. Αισιόδοξος ο Σταμάτης, δουλευταράς και προπαντός
οραματιστής. Είναι Κριός, είμαι Κριός, δεν αργήσαμε να γίνουμε φίλοι.
Είμαι
ευτυχής που γνώρισα έναν τέτοιο άνθρωπο, γι’ αυτό και το γράφω, γιατί
είχα πάρα πολλά χρόνια να κάνω ένα καινούριο φίλο.
Όπως στρώσουμε
θα κοιμηθούμε
Πέρασαν 42 χρόνια από τότε που κάποιοι αριστεροί φοιτητές εξεγέρθηκαν
στο Πολυτεχνείο εναντίον του Παπαδόπουλου. Σήμερα, οι αρχηγοί εκείνων που
φώναζαν «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», τα απόκτησαν όλα. Καταθέσεις στο εξωτερικό, πολλά ακίνητα παντού, πολύ παντεσπάνι και τα παιδιά τους στα
Ιδιωτικά και ξένα Κολλέγια.
Για τον
λαό, ο αγώνας τώρα δικαιώθηκε. Μετά από 42 χρόνια που ήρθε η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Οι απόγονοι των
επαναστατών του ’73. Η πρώτη φορά αριστερά, που δίνει στο Λαό Ψωμί
(πικρό και με κουπόνια), Παιδεία
(Χωρίς δασκάλους και βιβλία) και φυσικά Ελευθερία
(να καίνε την Αθήνα). Κατά που λέει ο λαός μας «όπως στρώσουμε… θα κοιμηθούμε».
Πράγματι
φταίνε οι ακραίοι
Από τότε που άρχισε η είσοδος των λαθρομεταναστών στη χώρα μας, μέχρι
και πρόσφατα που άρχισαν να φτάνουν καραβιές με πρόσφυγες, κάποιοι Έλληνες
φώναζαν ότι κινδυνεύουμε.
Οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί της παγκοσμιοποίησης, αυτούς τους
Έλληνες τους ονόμαζαν ακραίους. Τώρα που
άρχισαν οι σφαγές και οι μαζικές δολοφονίες αθώων, οι ίδιοι δημοσιογράφοι και
οι ίδιοι πολιτικοί, μας λένε ότι θα το εκμεταλλευτούν οι ακραίοι. Δηλαδή όσοι
δεν θέλουν να τους σφάζουν και θέλουν να προστατέψουν τις οικογένειές τους θα
τα ακούσουν κι από πάνω από τους άθλιους που έφεραν τα πράγματα μέχρι εδώ; Ίσως
να έχουν δίκιο. Φταίμε αλλά για άλλο λόγο. Γιατί τους επιτρέψαμε να υπάρχουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου