Βούτηξε στο λιμάνι μέσα στο καταχείμωνο για να τους σώσει

Κώστας Καράπαυλος

Δεν είναι λίγοι οι «απλοί» πολίτες, που χωρίς ανάλογη υπηρεσιακή ιδιότητα, έχουν επιχειρήσει να σώσουν συνανθρώπους τους που κινδύνευαν, επιδεικνύοντας έναν πρωτοφανή ηρωισμό, μέσα από τις άκρως τολμηρές τους πράξεις…
Ένας τέτοιος Πολίτης - αθόρυβος ήρωας είναι ο γνωστός δικηγόρος από το Ναύπλιο Κωνσταντίνος Καράπαυλος.
Χρειάσθηκε να τον πιέσουμε για να αναφερθεί σε ένα περιστατικό, που έλαβε χώρα στο λιμάνι του Ναυπλίου το έτος 2000 και στο οποίο αποπειράθηκε ο ίδιος, θέτοντας σε κίνδυνο την ζωή του, μέσα στο καταχείμωνο, να διασώσει μια οικογένεια, που έπεσε με το αυτοκίνητο της στα νερά του λιμανιού:

 Χωρίς να το σκεφτώ…

«Ήταν μια ημέρα του Χειμώνα στις αρχές του 2000, αν θυμάμαι καλά», μας λέει. «Ενώ άδειαζα τα ψώνια της λαϊκής από το αυτοκίνητο, μπροστά από το σπίτι μου στο λιμάνι, αντίκρισα ένα αγροτικό αυτοκίνητο ,να βουλιάζει εκείνη την στιγμή, μέσα στα νερά του λιμανιού. Κάποιος φώναξε, πως επέβαιναν σε αυτό, μια κυρία με τα δύο της παιδιά. Χωρίς δεύτερη σκέψη, γδύθηκα και βούτηξα μέσα. Γνωρίζω άριστο κολύμπι, κάποιοι άνθρωποι κινδύνευαν, άρα έπρεπε να προσπαθήσω να τους βοηθήσω.
Έκανα τις πρώτες μου προσπάθειες,


χωρίς όμως αποτέλεσμα γιατί τα νερά ήταν θολά, και το αυτοκίνητο είχε φτάσει στον πάτο, διότι είχε πέσει στο νερό με ορμή. Έτρεξα και ζήτησα βατραχοπέδιλα και μάσκα από ένα μαγαζί με είδη αλιείας που υπάρχει εκεί δίπλα,και βούτηξα πάλι. Το τραγικό είναι πως αν και το είχα εντοπίσει, γιατί αναδύονταν φυσαλίδες από το σημείο, δυστυχώς παρά τις επίμονες μου προσπάθειες, η κατάληξη δεν ήταν ευτυχής. Το βάθος ήταν μεγάλο οι συνθήκες αντίξοες, μιας και ήταν χειμώνας. Κατέστη αδύνατο να προσεγγίσω το αμάξι στο βυθό, ώστε να τους απεγκλωβίσω…
Δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή τον εαυτό μου. Πιστεύω πως αν και τα χρόνια περνάνε, σε περίπτωση που θα βρισκόμουν σε ανάλογο περιστατικό, θα προσπαθούσα και πάλι να βοηθήσω. Εκτιμώ πως το αίσθημα της αλληλοβοήθειας, και της αλληλεγγύης στις δύσκολες στιγμές, οι Έλληνες το έχουν «μέσα» τους και όταν χρειαστεί το εκδηλώνουν…»