Γιατί γίνονται τα διάφορα "Φεστιβάλ";

Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Άρθρο του Πολύδωρου Ιππ. Δάκογλου

Σε λίγες ημέρες ξεκινά το "Φεστιβάλ Κλασσικής Μουσικής" του Δήμου Ναυπλίου. Αμέσως μετά έχουμε την έναρξη των παραστάσεων στην Επίδαυρο. Ακολουθεί το Άργος και έπονται οι «μικροί» με τα πανηγυράκια ή τις λαμπρές προσπάθειες (Νέα Κίος, κ.α.).

Αυτά συμβαίνουν στην Αργολίδα. Τα ίδια περίπου, θα συναντήσουμε και στις άλλες Περιφερειακές Ενότητες της Περιφέρειας. Εκατοντάδες ώρες παραστάσεων. Δεκάδες χιλιάδες θεατές. Τετραψήφιος αριθμός καλλιτεχνών. Χορός εκατομμυρίων.

Προς ποίον σκοπό; Για τον Πολιτισμό; Για το θέαμα; Για την "παράδοση"; Για να κινείται το χρήμα; Όποιον σκοπό κι αν θέλουν (για την ακρίβεια νομίζουν) να υπηρετήσουν οι αιρετοί μας, το κάνουν με λάθος τρόπο.
Δεν είναι πολιτιστική δημιουργία η συγκέντρωση διασήμων, για λίγες ημέρες σε ένα τόπο. Για την ακρίβεια, θα μπορούσε να είναι αν συνοδευόταν με σειρά άλλων συνεργειών πριν και μετά το "Φεστιβάλ".
Δεν είναι θέαμα, η παρουσίαση "μπουλουκιών" στις αλάνες με τη χρηματοδότηση μάλιστα του χρεοκοπημένου Υπουργείου Πολιτισμού. Θα μπορούσε να ήταν αν υπήρχαν χώροι πολιτισμικών συναθροίσεων (Θέατρα -Αίθουσες Μουσικής κ.τ.λ.) και είχαν μια συνέχεια και μία στόχευση.

Δεν είναι "παράδοση" η υποχρέωση επανάληψης μιας αγγαρείας που την αποκαλούμε "θεσμό". Θα μπορούσε να είναι αν δουλεύαμε σαν κοινωνία όλο το χρόνο, για την κορυφαία δράση της μιας στιγμής.

Δεν είναι καν διακίνηση χρήματος. Ανακύκλωση  χρεών είναι. Και μάλιστα, πληρωμή των υποχρεώσεων με μεταφορά των χρημάτων μας εκτός πόλεως ή Περιφέρειας και φέσωμα των δικών μας προμηθευτών ή συνεργατών.

Δεν είναι καν αφορμή προσέλκυσης Τουριστών ή προβολής ενός τόπου, καθώς οι διοργανωτές κάνουν πως αγνοούν τι σημαίνει διαφήμιση, προγραμματισμός, αξιοποίηση, συνδυασμός. Περιορίζονται συνήθως να μοιράζουν κάποια ψίχουλα στα ραδιόφωνα, κάποια ξεροκόμματα στις εφημερίδες και κάποια λίγα χρήματα στα κανάλια, όχι για να γίνει ολοκληρωμένη προβολή "του γεγονότος" αλλά για να βάλουν υποθήκες "καλής αντιμετώπισης εν όψει εκλογών".

Ο Πολιτισμός, δεν είναι υπόθεση καλοκαιριού. Δεν είναι υπόθεση κοσμικών επαφών. Είναι το δημιούργημα ξεχωριστών ανθρώπων, ξεχωριστών στιγμών, ξεχωριστών ομάδων, ξεχωριστών κοινωνιών. Είναι κυρίως, διαχρονική υπόθεση και δημιούργημα κοινωνιών που τους ενώνουν δεσμοί αίματος, γλώσσας, εθίμων, χαρακτήρων και αξιών. Κοινωνιών που έχουν ένα κοινό παρελθόν και προσβλέπουν σε ένα κοινό μέλλον.

Όλοι εμείς, δυστυχώς, το μόνο που κάνουμε είναι να χειροκροτούμε ή να εκμεταλλευόμαστε "όσα από αυτά μας ταιριάζουν".

Γι' αυτό, και μόνο γι' αυτό, ας δούμε επιεικώς τις προσπάθειες των ταξιθετών που χρησιμοποιούν τα Ιστορικά Μνημεία και τους Ιστορικούς Χώρους ως σκηνικά μιας παράστασης ή ενός "καθιερωμένου φεστιβάλ". Ενός "φεστιβάλ" όπου πρωταγωνιστές είναι οι χορηγοί, το ποπ - κορν και βεβαίως ...ο κυρίαρχος λαός!

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Τα περισσότερα από αυτά έχουν τόση σχέση με τον πολιτισμό, όση και η λέξη φεστιβάλ με την Ελληνική γλώσσα.