Τα φάρμακα στην αρχαία Ελλάδα και η ... Ομοιοπαθητική!

Ο μεγάλος ναός του Ασκληπιού στην Επίδαυρο και πολλοί άλλοι ναοί σε όλη τη χώρα λέγονταν "Ασκληπιεία" (στην ουσία ήταν θεραπευτήρια). Το σημαντικότερο από αυτά ήταν στο νησί Κω. Στους χώρους αυτούς προσέρχονταν οι ασθενείς.
Εκεί, οι ιερείς του θεού, τους έδιναν διάφορα φάρμακα από βότανα και τους συνιστούσαν την κατάλληλη δίαιτα. Οι ασθενείς εξαγνίζονταν και προσέφεραν τα δώρα τους στους ναούς. Κατόπιν κατέλυαν σε δωμάτια στα οποία τη νύκτα ερχόταν, υποτίθεται, ο θεός μεταμορφωμένος -συνήθως σε φίδι-  και τους θεράπευε. Στην πραγματικότητα η θεραπεία γινόταν από τους ιερείς που χρησιμοποιούσαν φυσικά φάρμακα και συχνά έκαναν και χειρουργικές επεμβάσεις!!!
Κι όχι μόνο!.. Ο Ιπποκράτης, σύμφωνα με τους ερευνητές,  θεμελίωσε την ομοιοπαθητική με την περίφημη φράση του: "…Τα όμοια των ομοίων εισίν ιάματα», δηλαδή το όμοιο μπορεί να θεραπευτεί με το όμοιο. Δεν είναι διόλου απίθανο ο Ιπποκράτης ή άλλοι ιατροί της αρχαίας Ελλάδος να χρησιμοποιούσαν ομοιοπαθητικά φάρμακα, δηλαδή ισχυρά φάρμακα αραιωμένα σε τέτοιο βαθμό που να μην είναι τοξικά, αλλά να προκαλούν συμπτώματα όμοια με τη νόσο και με τον μηχανισμό αυτό να την θεραπεύουν.

Τα φυσικά φάρμακα των αρχαίων Ελλήνων περιείχαν τις ουσίες τις οποίες η φαρμακολογία αργότερα απομόνωσε και προχώρησε στη συνθετική τους παραγωγή!