Λίγα λόγια για ένα μεγάλο ζωγράφο που έφυγε. Ο Κώστας Πανιάρας κηδεύτηκε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών

+ Κώστας Πανιάρας

Ανατρεπτικός, εξωστρεφής, γενναιόδωρος, με ένα πολύ χαρακτηριστικό πηγαίο χιούμορ. Ακόμη όμως πιο πηγαίο το ταλέντο, αυτό το μοναδικό καλλιτεχνικό ιδίωμα του Κώστα Πανιάρα, ενός από τούς σημαντικότερους εκπροσώπους της ελληνικής μεταπολεμικής τέχνης, πού «έφυγε» σε ηλικία 80 ετών, αφήνοντάς μας πλούσια παρακαταθήκη ως καλλιτέχνης μα και ως άνθρωπος.

Γεννημένος το 1934 στο Κιάτο της Κορινθίας, πήρε τα πρώτα του μαθήματα ζωγραφικής από τον Θεόδωρο Λεκό, γιά νά συνεχίσει σπουδές στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τον Γιάννη Μόραλη και την Ελένη Ζογγολοπούλου.

Το 1956 συνεχίζει στην Ecole des Beaux Arts του Παρισιού, πλάϊ στους Andre Lhote καί Gino Severino. Τήν πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα ακολούθησαν άλλες πολλές συνεργασίες με τον Αλέξανδρο Ιόλα, καί συμμετοχές σε διεθνείς διοργανώσεις από την Ευρώπη στη Νέα Υόρκη κι από εκεί στο Τόκυο. Το 1984 η Πινακοθήκη Πιερίδη οργανώνει την πρώτη μεγάλη αναδρομική του.

Δεν θα ξεχάσω –σε μία από τις τελευταίες εκθέσεις

του στην Αθήνα– την αίσθηση πού μου προκάλεσαν σε

αυτές οι ακραίες χρωματικές εκρήξεις κι η πλατειά, η ατέρμονη χειρονομία επάνω στον καμβά, πού έμοιαζαν να κλείνουν το μάτι στους ζοφερούς καιρούς μας· ξορκίζοντάς τους, θαρρείς... Αυτόν τον ιδιάζοντα μετασχηματισμό του φυσικού στοιχείου σε χρώμα και φως, σε οποιαδήποτε έκφανση της δημιουργίας του.

Ο φίλος Κώστας Πανιάρας, πού μόλις προχθές αποχαιρετήσαμε, μας αφήνει μια πλούσια κληρονομιά βαμμένη με τα πλέον εκρηκτικά χρώματα της ζωής.

ΚΡΙΣΤΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ

(Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ)